The Wedding Crasher

Chapter 5

Chapter 5
Common Denominator

"Good morning po. I'm from Seasonal Flower Shop and we're supposed to deliver the flowers that the company has ordered," paliwanag ko sa guard at iminuwestra ang van pati si Atom.

"Tuloy kayo. Tinawagan ko na ang opisina ni Mr. Brockmann," tugon ng guard.

Shit! Sa opisina niya pa talaga? Hindi ba pwedeng ipatanggap na lang 'to sa ibang empleyado?

Tila lalong dumoble ang kabang nararamdaman ko. Ramdam ko na rin ang bahagyang panginginig ng mga kamay. I am sure I am now experiencing the so-called panic attack. And I never thought I'll experience this.

Dumiretso kami ni Atom sa lobby dala na ang ibang bulaklak na mga naka-bouquet at nasa baskets pa. Sinalubong kami ng isang babaeng naka-office suit at may dalang clipboards.

"Good morning, Lisa," bati ni Atom sa babae.

Ngumiti ito sa kanya. "Good morning too, Atom." Her eyes shifted to me. "And?"

"Mauve po," sagot ko.

"I'm Lisa, Mr. Brockmann's secretary," pakilala niya. "Wala pa naman si Sir kaya pwedeng kayo na mismo ang magdiretso ng mga bulaklak na para sa opisina niya."

No way. No fucking way.

"But on the second thought ay huwag na pala," mabilis niyang bawi, nakatanaw sa likuran namin. "He's already here and he don't want anyone entering his office without his permission."

Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang marinig ang katahimikang bumalot sa lugar at ang kaliwa't kanang pagbati ng good morning sa kung sino. Nakarinig rin ako ng yapak ng sapatos na tila mabibigat ang hakbang ng may-ari.

Pumihit si Atom paharap sa darating at ganoon din si Lisa. Pero ako ay nanatiling nakatalikod at nakayuko habang pinipigilang huminga.

"Good Morning, Sir," sabay pang wika nina Lisa at Atom.

Nakahinga ako nang maluwag nang lumampas ito sa amin. Kaagad akong nag-angat ng tingin at sinundan siya ng tingin.

There is no mistaking it! The man wearing that white long sleeve button down polo and black slacks is none other than Mr. Felix Brockmann.

"So I guess you can leave all the flowers here and I'll managed," wika ni Lisa na nagpabalik sa wisyo ko.

We discarded all the flowers in the van and left it all in the lobby just like what Lisa said. And while I am in the van with Atom, driving back to the shop, I can't help from thinking what had just happened.

The man who was desperately hunting for me just passed by me. He was so close at celebrating while I was so close to suffer. But in the third time, luck was on my side. I'd escape.

"Ayos ka lang ba?" tanong ni Atom habang iginagarahe niya na ang sasakyan sa harap ng shop.

Tumango ako. "Just got a bit tired."

"Pasensya na." Inihinto niya ang makina. "Si Kenneth kasi talaga dapat ang kasama ko. Nahirapan ka pa tuloy sa pagbubuhat ng mga bulaklak."

"No, it was okay. Besides trabaho ko naman iyon," I ended up the conversation then went out of the van.

Inutusan kasi ni Ma'am Felly si Kenneth na kumuha ng ilang deliveries pero hindi pa iyon nakakabalik. Si Melissa naman ay hindi makaalis-alis sa shop dahil sa may inaasikasong mga kustomer. At lalong-lalo namang hindi pwede sina Aling Marie at Aling Patricia. So, Ma'am Felly ended up sending me with Atom in that freaking company.

"Any development?" pagsiko sakin ni Melissa habang inaayos ko sa isang vase ang kumpol ng mga pulang rosas.

"Development saan?"