The Wedding Crasher

Chapter 25

Chapter 25
Anger

Kinabukasan, binilinan ako ni Sir Felix na manatili na lang sa penthouse. Siya na raw ang bahalang um-attend sa meeting at doon sa party. He don't need any companion and it won't take that long, aniya.

Kaya naman sa araw ng Pasko ay mag-isa ako sa penthouse. Wala akong matawagan dahil alam kong busy rin sa kanya-kanyang pamilya ang mga kaibigan ko pati na rin ang sarili kong pamilya.

I wasted all my time scrolling in facebook and reading pocketbooks. Wala na akong dapat problemahin dahil nagpa-deliver na rin naman si Sir Felix ng sandamakmak na pagkain bago siya umalis. But still... it is a special occassion and I am alone.

Alas onse na ng gabi pero hindi pa rin siya bumabalik. Napagod na rin akong magbasa ng libro kaya nag-online naman ako. At kaagad na bumungad sa newsfeed ko ang isang post ng isang sikat na business magazine na fina-follow ako. I opened it and was dumbfounded.

Kalakip ng post na iyon ay ang mga pictures ng iilang taong um-attend sa isang nasabing marangyang party dito sa Singapore. At isa sa mga nasa litrato ay si Sir Felix. He is smiling widely at the camera with a beautiful blonde girl sitting beside him at the sofa. Kitang-kita ko ang kamay ng babae na nakadantay sa hita niya.

Pero mukha namang gustong gusto niya iyon dahil ang isang kamay niya ay nasa hita rin ng babae. He even had a smug look on his face that irritates me even more!

Nanikip ang dibdib ko nang may mapagtanto. Tangina niya! Isasama ako dito sa Singapore tapos iiwan lang din pala! Sana pinayagan niya na lang akong umuwi sa Bicol para makasama ang pamilya ko sa isang espesyal na araw.

Fuck shit niya talaga!

I am really fuming mad of the thought that on a special occassion he is out having fun while I am stuck at a lonely place. Napaka-espesyal sa'kin ng Pasko dahil bibihira ko na lang makasama ang pamilya ko. But he didn't let me go home and instead cinched me up here. Fucking shit siya!

But all my anger turned into tears that night.

Hindi ko alam kung anong oras na nakauwi si Sir Felix kagabi pero sa hula ko ay sobrang late na. Looking at him now, he looks so wasted. I never bother to start a conversation with him because of the anger I still feel inside. Bukod sa 'good morning, Sir' ay wala na akong ibang sinabi.

"Prepare your things. We are going back to the Philippines," utos niya habang kumakain ako ng almusal at pumunta siya sa kusina.

I nodded and didn't say anything.

Sinundan ko siya ng tingin bitbit ang isang bote ng alak na kinuha niya kung saan dito sa kusina. Napatiim bagang ako nang maalala ang tungkol kagabi. And it looks like he isn't even going to explain himself.

Wait.

Why would he explain himself? Secretary niya lang naman ako at nagsasama kami dahil lang sa trabaho. No personal matters.

Trabaho lang, Inah.

Sa araw ding iyon ay bumiyahe nga kami pauwi sa Pilipinas. I can sense him looking at me from time to time until we finally arrived at the helipad in his building. Sinabi niyang magpahinga na lang ako sa araw na iyon dahil sa biyahe namin. Again, I only nodded as a response.

Hindi ko man nga lang siya kayang tignan lalo na 'pag naiisip ko kung ano ang ginawa niya kagabi kasama ang babaeng iyon. He is such a man without one word. Everyone thinks that he is deeply in love with Nabila but what they didn't know is that he is such a jerk.

Ang sumunod na araw ay Linggo kaya naman, thankfully, hindi ko rin siya kailangang harapin. I spend my Sunday with Trisha, Kyla and Philippe binge-eating and watching series of movies.