Begging For His Love(EDITING) (COMPLETED)

Chapter Seven

CHAPTER SEVEN

Nakatingin lamang ako sa cubicle na nasa aking harapan. I couldn't move, I don't know how would I react on this kind of situation. Surely, I would go ballistic but this caught me off guard. Of all places bakit dito? Hindi ko naman nakita si Burn kanina nung pumasok kami ni Maria dito, o baka naman kanina pa siya rito at ngayon ko lang napansin? At sa ganitong sitwasyon pa?

Nang bumukas ito ay siyang pag-atras ko. Binibigyan sila ng daan na makalabas at maharap ako. Pagkalabas ng babae ni Burn ay agad ko siyang sinampal ng malakas. Napatili naman siya at akmang susugurin ako ng ipinirmi siya ni Burn sa kaniyang tabi. Nanlalaki ang mga mata ni Burn ng makita ako. Bakit? Nagulat ba siya? Sa lahat ng pwede nilang gawan ng milagro ay dito pa talaga sa banyo? Mga walang hiya!

"Ah! Who are you?! Why did you slapped me?!"

I glare at her and pull her hair. Sa sobrang gulat ni Burn ay hindi niya 'ko napigilan at nasaktan ko ang babae niya.

"Sino ako?! Ako lang naman ang asawa ng kinakalantari mo!" I push her on the floor and slap her hard. She looks like a lost puppy begging to be found. Pilit akong pinapatigil ni Burn pero hindi ako nagpapapigil sa kan'ya.

Gumanti ng sabunot ang babae niya, pero hindi ko hinayaan na ako ang magiging kawawa sa amin. Hinila ko ang kaniyang buhok pataas at iniuntog siya sa pader. Sasampalin ko pa sana ulit siya ng bigla akong hinila sa beywang ni Burn.

"Fuck, woman! Stop it! Pag may nakakita sayo, ha?! Gulo pa 'to!"

Ako pa ngayon ang magiging dahilan ng gulo?! Sino ba samin ang nakikipag-sex sa cubicle?! Ako ba?!

Itinulak ako ni Burn ng akmang lalapit ulit ako sa kaniyang babae. Sa lakas nang kaniyang pagkakatulak ay nabunggo ang aking balakang sa lababo. Napa-igik ako pero hindi ko ininda ang sakit.

Pinanlisikan ako ng mata ni Burn habang tinutulungan niyang tumayo ang babae niya.

"What are you doing here by the way? Stalking me? Hindi pa ba sapat sa'yong umuuwi ako?"

"Tinext kita 'di ba? Sabi ko lalabas kami ni Maria. Tapos makikita kitang may kinakalantari dito sa banyo?! Burn naman!"

He whispered something on the girl and she just nodded. She kiss her other woman on her cheeks and bid a goodbye. The girl look at me one last time and rolled her eyes before exiting the comfort room.

"I don't read text when it comes to you. Umuwi ka na."

He said and ready to exit but I grab his arms and kiss his lips. Ikinawit ko ang aking dalawang kamay sa kaniyang batok para mas madiinan ang pag-halik ko sa kaniya. It only took a minute before he grab my waist and kissed me back. That's right, baby. Ako lang ang dapat mong hinahalikan at hindi ang kung sino sinong babaeng nakakasama mo.

I give him neck kisses, I heard him groaned. He grab my face again and kiss me fully on the lips. Hinaplos niya ng ilang ulit ang aking beywang pataas hanggang sa aking dibdib. I can't help but moan when he molded one of my breast. Itinaas niya ng bahagya ang aking dress at ipinasok ang kanyang kamay. Another moan escape from my mouth when he caress my cherry.

We french kiss while he's busy caressing me. Gigil na kinagat niya ang aking labi at isinandal ako sa isang cubicle. Hinihingal na kumalas ako sa aming halikan ngunit hindi niya 'ko pinayagan bagkus ay mas inilapit niya 'ko sa kaniyang katawan at hinalikang muli.

"Fuck, Clea!" He moaned while were kissing. Agad akong napamulat at naitulak siya ng bahagya.

Clea was his ex way back in college. His first love. I don't know how would I react on what he just said. Parang... Parang ang sakit sakit. Ako 'yong kasama at kahalikan pero iba ang nasa isip at naiutal ng kaniyang bibig.

Tears pooled my eyes. I hold his arms and start sobbing.

"I am not your ex. Hindi ako si Clea! Burn, it's been years!" I clutched on his chest but he just stared at me icily.

Gustong gusto ko siyang sigawan pero hindi ko kaya. Ang marinig sa kaniya na pagkatapos ng maraming taon ay si Clea pa rin pala ay hindi ko maiwasang hindi manghina. Ang tagal tagal na nilang wala pero bakit siya pa rin? Hindi ba pwedeng ako naman ngayon? Ako naman sa nakalipas na maraming taon.

"I am your wife. Ako dapat ang nasa isip mo habang naghahalikan tayo at hindi ang ibang babae!"

"Clea pa rin?! Bakit siya na lang lagi?! Bakit... Bakit hindi ba pwedeng ako naman?! Burnnon naman, mahal na mahal kita eh! Kahit konti lang, konting pagmamahal lang naman eh. Hindi ba pwede 'yon? Konti lang naman ang hinihiling ko." I sob harder and put my head on his chest. I hug his waist tight but he's just standing there not hugging me back.

Hawak ko ang mundo 'ko pero hindi ako at hindi siguro magiging ako kailanman ang mundo niya.

"Umuwi na tayo."

He said and freed himself on my tight hug. I didn't complain though. I was just so tired to even talk to him right now. I felt so drained. By just hearing him saying and moaning Clea's name, I can't help but to feel sad for myself.

I stared at him with my eyes still glistening with tears. I only nodded. When he start walking, ofcourse I followed him.

Nagdire-diretso siya ng lakad. Habang sinusundan ko siya ay may mga lumalapit sa kanyang kakilala at bumabati. Nakayuko lamang ako at hindi lumilingon sa kanila.

My heart ached because he didn't even bother to introduce him to his friends.

"Who is she?" Nag-angat ako ng tingin ng may nagtanong na kaibigan niya patungkol sa akin.

I saw how his jaw clenched. He shrugged his shoulder and hold my hand. My heart thumped because of that.

"She's just some whore that I met at the dance floor. Una na kami, pare."

I hold back my tears but maybe my eyes won't allow me to take too much pain so I needed to cry, to atleast let off some pain inside me.

I'm silently crying while he's holding my hand. This is what I have been dreaming of but why don't I feel any sparks? Bakit hindi batman ako masaya? Hawak niya 'ko pero ramdam kong may kulang. Hawak ako ng taong mahal ko pero hindi magawang gumaan nang pakiramdam ko. Pwede pala 'yon? Maging malungkot ka habang hawak ka ng taong pangarap mo.

Nang makasakay sa kotse ay kapwa kami tahimik. Walang nagsasalita sa aming dalawa. Wala rin naman akong sasabihin kaya bakit ako magsasalita? Siguro ay ganun din siya.

Sa sobrang tahimik ay napagpasiyahan kong buksan ang stereo. Para lang makita niyang hindi ako apektado sa nangyari kanina. Ayokong kaawaan niya 'ko.

Mask up my pain

Hold back my tears

I'm goin' insane

Nobody knows

All by myself

Let the rain hit me

I'm goin' insane, nobody knows

I lay my head on the car window and let my tears fall. Mahal na mahal ko siya pero nasasaktan din naman ako, sa mga pambabalewala at tratong basura niya sa akin. Nasasaktan ako pero ano nga bang magagawa ko? Kung hindi naman talaga ako ang kaniyang mahal ay maipipilit ko ba? Ako yung pinakasalan ngunit ni katiting 'ata na pagmahahal ay wala siyang nararamdaman.