Begging For His Love(EDITING) (COMPLETED)

Chapter Forty Six

CHAPTER FORTY SIX

The cold breeze greeted me as soon as I got out of the car. The sky was a little dark when I looked up. I sighed a few times before finally walking towards at the abandoned lot that Raymart texted me last night. Garbage was strewn all around and it seemed like for a long time there was really no one staying in this place because of the dirt and pungent odor I could smell while walking. I was surprised when I did not see Raymart waiting for me outside. I expected to see him immediately with my twin but I did not see even his shadow.

I was still thinking if I would knock or just open the rusty iron door that is in front of me now. Amoy ko ang mabahong kung ano sa loob ngunit ayaw ko namang maging bastos kung kaya't kumatok ako ng tatlong beses at naghintay na may magbubukas sa akin ngunit dumaan ang ilang minuto ay wala. Bumuntong hininga ako bago binuksan ang bakal na pinto at pumasok sa loob.

Just at the entrance of the door I saw a few drops of blood. I have a strange feeling in the blood that is scattered on the floor. Though nervous I tried to follow the direction where the blood came from. I got to the kitchen and there I saw Bainurn bathing in his own blood while unconsciously lying on the floor. My eyes widened when I saw my son's posture! I shouted and immediately approached him and there I saw another child who was also unconscious and full of blood.

"Amaia! Anak! Anong nangyari sa inyo?!"

I tried so hard not to cry because this is not the right time to be weak. They need to be taken to the hospital and treated. Mag-isip ka, Ami! Nasa delikadong sitwasyon ngayon ang kambal at nagsimula akong manginig sa takot na baka mahuli ako kung sakali. Ayoko, hindi pwede, nawalan na 'ko ng anak noon, hindi na 'ko papayag ngayon!

Inilapit ko si Amaia sa amin ni Bainurn upang hawakan at pulsuhan ngunit wala akong maramdaman sa kanya. Nagsimulang lumabo ang paningin ko ng magtuluan ang mga panibagong luha sa aking mga mata. Hindi ito ang inaasahan kong makikita ko! Raymart! Hayop ka! Anong ginawa mo sa mga bata?!

"Amaia! Bainurn! Hold on my baby! 'wag niyong iiwan si mommy!"

Hind ko na alam kung ano ba ang dapat kung gawin dahil unti-unti na akong nanghihina sa sobrang pag-aalala sa nangyayari ngayon sa kambal. Sinubukan ko ring pulsuhan si Bainurn ngunit kagaya kay Aia ay wala akong maramdaman. Napahagulgol ako ng makita kong magmulat ng kaunti si Amaia. Thank God! My baby!

"Aia! Mommy's here na! A-Anong nangyari sa inyo ng kuya mo? Anak, 'andito na 'ko!"

Nakita ko ang pagtulo ng kanyang mga luha at pag-iling niya. She hold my left hand and started on crying hard. Sinabayan ko siya sa pagluhang ginagawa niya dahil ramdam ko ang sakit sa bawat luhang inilalabas ng mata niya.

"Mommy, why did you arrive late? You did not look for us right away, mommy! This is your fault!"

I shooked my head and hugged her tight. Wala akong pakealam kung mapuno na rin ako ng dugo.

"Anak, sorry, pasensya na at huling dumating si mommy. Anak, patawarin mo 'ko."

Umiling lamang si Aia at nakita ko kung papaanong ipikit niya ang kanyang mga mata at hindi na muling dumilat pa.

"Amillianza! Baby! What the fuck are dreaming?! Bakit ka umiiyak?!"

Nagising ako sa malakas na yugyog sa akin ni Burnnon. Kaagad akong umupo sa kama at ginulo ang aking buhok. Ilang beses akong lumingon sa paligid at nakitang nasa kwarto ako at wala sa bakanteng lote kung nasaan ang kambal. I looked at Burnnon and pulled his the hem of his shirt. Kaagad siyang lumapit sa akin at niyakap ako. Umiyak ako nang umiyak habang pilit kong inaalis ang sakit at pangungulila sa mga anak ko.