Begging For His Love(EDITING) (COMPLETED)

Chapter Sixty

CHAPTER SIXTY

How many tears have I shed with him? How many pain and resentment have I gotten from him? I don't think I can count on my finger how many times I have been hurt by him. For the love that I am not sure if he can reciprocate or even if he just notices I do not know how I was able to stay with him.

Si Burnnon ang isa sa mga taong hindi ko kayang mawala sa buhay ko. Isa siya sa dahilan kung bakit sa lahat ng nangyari ay ninais ko pa ring magpatuloy at lumaban.

Nakalimutan ko siya ngunit tadhana na rin talaga ang naglapit muli sa aming dalawa. Hindi ko siya kayang iwan ng basta at ipagtabuyan ng matagal. Ako nga siguro ang isa sa perpektong halimbawa ng isang babaeng marupok.

Nagiging mahina ako sa mga ngiti at tawa niya. Napapasunod niya 'ko sa bawat pagtawag niya sa aking pangalan. Ultimo sa pagtulog ay siya pa rin ang nakikita ko. Pangarap ko siya noon, asawa ko na ulit ngayon.

Hindi naman masamang magpatawad. Para sa mga nangyari na masasakit sa aming buhay. Tao lang ako at alam ko na normal sa akin ang magpatawad. Kahit kailan ay hindi ako nagsising pinatawad ko si Burnnon dahil nakita ko kung papaano siyang nagbago at hindi na naging gago.

I chose to let go of his hand many times already. Sa bawat pagbitiw at pagbabakasakaling makalimot sa sakit na siya ang gumawa ay paulit ulit akong sinasampal ng tadhana na hindi na ako muling magiging masaya kung hindi lang din naman si Burnnon ang kasama kong tatanda.

"You are not really my type because the first time I saw you you looked arrogant. Do you still remember when you first invited me to the canteen to eat? I used to wonder if it was safe for me to come with you because I don't know you that well. All I know is your name and a few terrible news that you are always involved in trouble. Madalas kitang makasabay noon hanggang sa naging malapit na rin tayo. Una kitang nagustuhan kasi hindi ka naman pala masama sa katunayan ay napakabuti mong tao. Mabilis lang mag-init ang ulo mo pero alam ko na mababago pa naman ito. We became friends, bestfriends, and I can't help but to fall inlove with you. Hindi ka mahirap mahalin dahil ikaw ang araw araw kong hinihiling na dumating sa akin. Ikaw yung lakas ko sa tuwing nanghihina ako pero ikaw rin ang dahilan ng ilang ulit na pagkasira ko. Ang daming taon na ang lumipas. Ilang beses tayong sinubok na paghiwalayin but where are we now? Facing each other, infront of our loved ones. Promising to God that this love that we have is the love that I chose to fight. The love that made me a strong woman through the years. The love that made me feel alive again. I love you, Burnnon Jevren."

He looked at me lovingly. Ilang beses siyang lumunok bago nakakuha ng lakas ng loob na magsalita.

"Ako ang unang nagkagusto sa ating dalawa. Hindi ikaw, Ami, dahil ako ang unang nanalangin na sana ikaw na ang babaeng para sa'kin."

I was a little not shock when he said that. Siya ang naunang magkagusto sa aming dalawa? The how come I am the one who suffers the most?

"The moment that I saw you standing in front of your Lolo's mansion, dun pa lang nabihag mo na 'ko. Wearing a not so small dress that really suits your body, sabi ko noon, totoo pa lang paminsan minsan ay bumababa ang mga anghel sa lupa."

Nakarinig ako ng iilang pagtawa at syempre ang pangangantyaw ni Mariana at Tiger sa sinabi ni Burnnon.

"I was the first one to fall for you but I always get tongue tied everytime that I tried on confessing my feelings. Naduduwag ako kasi baka hindi naman ako ang gusto mo. Alam ko na marami akong kasalanan sa'yo. I owed you a lot. From being a useless father and a heartless husband to you, hindi kita deserve, Ami. You're so pure, baby...so special but I end still end up hurting you. Many years had passed but my heart still beats for you. Ikaw mula noon at hindi naman napalitan hanggang ngayon. Thank you for accepting me again. I promise to be better. I promise to be the least person that could hurt you. I love you, baby."