Yolun Sonu

7

🎶Çağan Şengül - Rüya

"Sırtımızda bin küsür yalnızlığıyla,
pul çekeriz şansımıza uzaklar çıkar dilerim."

"Zahmet olur vaktimize ayrı ayrı
yol gidilir mi?
Göğsümüzde bin kusurla bin
ırmağa yol çizerim, gel."

🖤

"Ama bunlar şarkı dinlememen için yeterli bir gerekçe değil." Diyerek ortamdaki sakin gerginliği azaltmaya çalıştığımda yerdeki bakışları yeniden bana döndü.

"Onlar her ne konuştular bilmiyorum ama söylediklerini duymuş olman tüm hayatımı, yaşadıklarımı bildiğin anlamına gelmiyor." Haklıydı, her seferinde haklıydı. Başımı öne eğerek arkama yaslandım. Galiba Emir söyleyeceğim her şeye önceden hazırlıklıydı, her seferinde tuş oluyordum.

"Şarkılar ne için dinlenir ki?" Oldukça kısık çıkmasına rağmen gayet ner duyduğum sesiyle derin düşüncelerden çıkıp hızla başımı tekrar ona çevirdim.

"Eğlenmek, efkarlanmak, bazen hüngür hüngür ağlamak, bazen de sadece vakit geçirmek için. Kısacası sen neden dinlemek istersen o yüzden dinlenir." Söylediklerim dudağında sebebini anlayamadığım bir sırıtışın oluşmasına sebep olmuştu. Tüm dikkatimi dudağından çıkacak olan sözlere verdim ve kıpırdayan dudaklarını izledim.

"Yok almayayım ben." Aldığı nefesi sesli bir şekilde burnundan vererek devam etti.
"En kederli şarkıların melodisi bile benim hayatımdan daha neşelidir." Duyduklarım boğazımda ufak bir düğümlenmeye sebep olurken 18 yaşında olmasına rağmen hayatın yormuş olduğu yüz hatlarına baktım uzunca. Dudağının her hareketinde, verdiği her nefeste, sırıttığında kasılan dudaklarında dahi bir hatıranın gizli olduğu belliydi. Beni meraka düşürüyordu, kendine doğru derin bir meraka.

"O zaman ilk işimiz en eğlenceli şarkıların melodisinin bile senin hayatından daha sıkıcı olmasını sağlamak olsun." Söylediklerim komiğine gitmiş olacak ki gerçekten sesli bir şekilde güldüğünde öylece ona bakakaldım. Onu ilk defa gülerken görüyordum, ilk defa gülme sesini duyuyor ve ilk defa bu kadar rahat onu izliyordum. Böyle söyleyince kulağa çok basit gelebilir bu söylediklerim ama benim için hiç de basit değil. Kalbinizin ritmini değiştiren kişinin yanınızda gülüyor olması, üstelik sizin söylediğiniz bir şeye gülüyor olması inanın kalbiniz için hiç basit değil.

"Komik kızmışsın." Dediğinde başımı iki yana sallayarak onu izlemeyi bırakıp omuz silktim.

"Aklıma koyduğum şeyi yaparım Emir ve tam şu an bu fikri aklıma koydum." Gülümsemesi ağır ağır yüzünden silinirken kendimi üzülmüş bir şekilde buldum. Neden durdurmuştu ki gülümsemesini, oysa çok kusursuzdu o gülerken.

"Ne yaptın mesela?" Büyük bir dikkatle yüzüme bakmaya başladığında düşünmek için başımı öne eğdim ve gözlerimi kapattım. Sahiden ne yapmıştım ben? Bu zamana kadar neyi başarmıştım? Elbette bir şeyler başarmıştım ama Emir'in sorusuna tatmin edici bir cevap olacak başarılar değildi bunlar.

"Hiçbir şey yapmadım." Dedim uzun bir düşünme seansının ardından. Bu söylediğim ona keyif vermiş olacak ki başını aşağı yukarı sallayarak pek yüksek olmayan bir sesle mırıldandı.

"Tahmin etmiştim." Ani bir gazla omuzlarımı dikleştirdim ve kendimden emin bir şekilde konuştum.

"Ama sana bunu kanıtlayabilirim, yani aklıma koyduğum şeyi yapabileceğimi." Bana bakmadan dirseklerini dizlerine yaslayarak öne doğru eğildi.