Yolun Sonu

23

🎶Multitap - Ben Anlarım

"Duvarların sağlam, yıkılmaz sanıyorsun sen öyle zannet ben anlarım.
Anlarım ki sonbaharsın.
Şimdi boş sokakların.
Titriyor duvarların, dokunma dersen ben anlarım."

🖤

"Doğu nerdesin sen ya?" Dalgın bir şekilde apartmanın merdivenlerine bakmayı duyduğum sesle aniden bırakıp yaslandığım kapının kenarından doğruldum ve gözlerimi sesin sahibine çevirdim. Karşımda baya baya bana sırıtarak bakan mavi gözlü kumral bir yakışıklı vardı.

"Batı?"

"Doğuuu?" Beni benim aksime büyük bir neşeyle taklit ettiğinde tamamen gerçek olduğuna emin olup üzerine doğru zıpladım ve kollarımı boynuna doladım.

"Ya, senin burda ne işin var?" Resmen cırlayarak kulağının dibinde konuştuğumda beni belimden kavrayarak sağa sola sallamaya başladı. Uzunca bir süre böyle birbirimize sarmaş dolaş kaldıktan sonra kucağından inip Batı'nın arkasında elleri göğsünde birleşmiş bizi izleyen anneme bakarak konuştum.

"Anne telefonda söylediğin sürpriz Batı mıydı?"

"Ne o, beğenemediniz mi Doğu Hanım?" Batı annemin cevabını bekleneden burnumu tutarak sağa sola salladığında gözlerimi mümkünmüş gibi birazcık daha pörtleterek gecikmeden cevabını verdim.

"Sen delirdin mi bayıldım!"

"Hadi hadi kapayı kapatında öyle devam edin bağrışıp durmaya, komşular bir şey oldu sanacak." Batı annemi kafasıyla onaylayıp kapıyı kapattıktan sonra kolunu omzuma atıp beni kendine çekti ve oturma odasına doğru yönlendirdi.

"Neden geleceğini daha önceden söylemedin?"

"Çok ani karar verdim aslında, haftasonu olan antremanlarım iptal oldu apar topar hazırlandım geldim." Birbirimizden ayrılıp karşılıklı koltuklara oturduğumuzda annemde elinde meyve tabağıyla aramıza katıldı.
Görmeyeli saçları uzamış ve fiziği birazcık daha irileşmişti. Aşırı kaslı denecek kadar kası yoktu ancak bir boksör olarak gayet yerinde bir fiziğe sahipti.

"Şimdi söyle bakalım neden moralin bozuktu senin?" Batı'nın ilgili bakışlarını üzerimde hissettiğimde annemin ağzıma zorla tıktığı elmayı parmaklarımın arasına alıp arkama yaslandım.

"Emir, işinden kovuldu." Aklım konuştuklarımıza ve Emir'in buğulu bakışlarına gitti bir süre.

"Batı Emir'i tanıyor mu?"

"Evet senden sonra ona da anlattım." Annem beni başıyla onayladıktan sonra yeniden konumuza dönerek anlatmaya devam ettim.

"Ve üç gün sonra evinin kirasını ödemesi gerekiyor, kısacası durum biraz vahim." Batı bir şey söylemeden bir süre yüzüme bakmaya devam ettiğinde gözlerimi ondan bana soru soran anneme çevirdim.

"Neden kovulmuş işinden?"

"Kavga etti, baya büyük bir kavga en son havada yumrukları uçuşuyordu."

"Neden kavga etti?" Elimde kalan küçük elma parçasını birkaç ısırıkta yutup Batı'nın sorusunu yanıtladım.

"Bilmiyorum ama gerçekten çok sinirliydi, anladığım kadarıyla müşteri bir şey demiş, kötü bir şey Emir'de susmamış cevap vermiş. Yani kendi aralarındaki konuşmadan çıkardıklarım bunlar." Batı saçlarını geriye doğru savurarak attırdığında onun için klişeleşmiş bu hareketi bile ne kadar çok özlediğimi fark ettim.