Kokun kazaklarıma bulaşsın ve gitmesin hiç adam!
Başımı kollarımın arasına almış seslice ağlıyordum. Korkuyordum. Neyden korktuğumu tam olarak bilmiyordum.
"Senden nefret ediyorum." dedim bininci kez.
"Bana ne?" dedi düz bir sesle.
"Artık dayanamıyorum. Lütfen bırak artık acı çektirmeyi."
"Sen kahrolana kadar devam edeceğim." dedi nefret kokan sesiyle.
"Görmüyor musun? Her gün kahroluyorum. Yalvarırım artık bırak." dedim ve hıçkırdım.
Sesini çıkartmadı. Kafamı kaldırdım ve ona baktım. Boş boş bakıyordu. Hiç bir duygu gözükmüyordu.
"Söyleyecek başka bir şeyin var mı?" dedi kısılan sesiyle.
"Senden nefret ediyorum." dedim.
"Başka?" dedi kapıya doğru yürüyerek.
"Ve senden nefret ediyorum bir daha!" diye bağırdım.
Kapıyı açtı ve odadan çıktı. Yanımda duran cesete yani anneme baktım. Dokunamadım ona.
Midemin bulandığını hissettim. Olduğum yere kustum. Evdekiler nereye gitmişti?
Halam? Eniştem? Arda abim? Neredelerdi? Yoklardı. Yoksa onlarada mı bir şey yapmıştı?
Odaya Kaan girdi ve bana doğru yaklaştı. Kafamı çevirdim ve kusmaya devam ettim.
Geldi ve eliyle ağzımı temizledi. Bedenimi kendine bastırdı. Ona sıkıca tutundum ve ağlamaya devam ettim.
----------
Arya'nın yatağında gözlerimi açtım. Ne ara buraya gelmiştim? Yatakta doğruldum. Hiç kimse yanımda yoktu.
"Kaan." dedim korkuyla.
Kapı açıldı ve içeriye Kaan girdi. Bana doğru yaklaştı ve sıkıca belimi kavradı.
"Yanımdan gitme." dedim boğuk çıkan sesimle.
"Tamam güzelim." dedi ve saçıma küçük öpücükler kondurdu.
"Kaan ben artık çok yoruldum." dedim.
"Buse." dedi. "Asla vazgeçme."
"Eğer beni bırakmazsan asla vazgeçmeyeceğim."
"Bırakmayacağım." dedi.
Kafamı kaldırdım ve yüzünü incelemeye başladım. Bana iyi hissettiriyordu.
"Seni seviyorum adam." diye mırıldandım yüzümü boynuna gömerek.
"Seni seviyorum hatun." dedi boynumu öperek.
Bir süre sonra odaya Yiğit girdi. Ondan gözlerimi ayırdım ve kaşlarımı çattım.
"Neden bugün öyle davrandın?" diye sordu yatağa otururken.
"Bana ayıcık almadın." dedim. Tamam almak zorunda değildi ama yine de alsındı.
"Bu yüzden mi sadece?" dedi.
"Hayır. O kız kim?" dedim ona bakarak.
Kaan ve Yiğit kahkaha atmaya başlayınca iyice kaşlarımı çattım. Hayır komik bir şey mi söyledim?
"O benim İngiltere de yaşayan kuzenim." dedi Yiğit.
Gözlerimi kaçırdım. Yine rezil olmuştuk iyi mi? "Hayatıma hoş geldin ne demek o zaman?" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Katil Kim?
HorrorCehennemin ortasında cennettin çocukları... Karanlık da yürümekten korkmayan aydınlığın çocukları Kanlarla dolu bir semtin ortasında kalmış 7 genç. Ailelerinden herkesi teker teker kaybediyorlar. Her geçen gün nefes almakta zorlanıyorlar. Tebessümle...