Bendis ve Eresbos

13.HAYALİNİ BİLE KURAMAZSIN

İYİ OKUMALAR♥️

"Nerdesin?"

"Yoldayım. Okula geliyorum. Sen?"

"Bende yeni okula geldim. Bekliyorum." Diyerek telefonu suratıma kapattı.

***

Okula geldiğimizde bahçeye göz gezdirdim. Çağla bahçede yoktu. Hızlıca kantine gittim. Karşısındaki sandalyeye oturduğumda Mahir bana bakarak yan masaya oturdu. Çağlaya döndüm. Yüzüme bile bakmıyordu.

"Özür dilerim. Bir anlık sinirle evden çıktım. Kafamı dinlemek istedim. Telefonu o yüzden kapattım. Sonrada telefonumu kapattığım aklımdan çıktı. " dedim Çağla bir süre durdu. Cevap vermedi. Kırılmıştı. Belliydi.

"Nerede kaldın? Nerede uyudun? Bari bana haber verseydin. Hiç mi düşünmüyorsun bizi?" Dedi.

Yanımızdaki masada Mahir oturduğu için herşeyi anlatamazdım. Çağlaya kaş göz yaptım ve kantinden çıktık.

Bahçeye geldiğimizde herşeyi anlattım.

"Birde öpüşseydiniz." Dedi. Uyuz.

Gözlerimi devirdim. Zilin çalmasıyla sınıfa gittik. Ders seçmeli olduğu için sınıfa başka sınıflardan öğrenciler geldi.

Dersin başından beri yan sıradaki erkekler bize bakıyordu. Zil çaldığında sınıfta Mahir, Enes biz ve bize bakan erkekler kalmıştı.

Rahatsız olduğum için ayaklanarak sınıftan çıkmak istedim. Çıkacağım sırada bize bakanlardan biri "Azra." Diyerek yanıma geldi. Yaklaştı.

"Fiziğin ne kadar güzel" dedi.

"Dokunursan canını yakarım." Dedim.

Daha çok yaklaştı.
"Manken dişli çıktı." Dedi.

Eliyle yüzüme düşen saçımı kulağımın arkasına verdi. Mahire baktığımda gayet rahattı. Tabi kendi herkesin ortasında kızlarla yiyiştiği için ona normal geliyordu.

Çocuk elini bacağıma sürttüdüğünde daha fazla dayanamadım ve bacak arasına diz kapağımı geçirdim. Orada inlerken Mahir gülerek yanıma geldi. Yanımdan geçerken

"Sana olacaklara katlanacaksın demiştim." Dedi ve sınıftan çıktı. Aptal! Demiştimmiş.

Çağla "iyimisin" diyerek yanıma geldi. Kafamı salladım ve sınıftan çıktık. Bahçeye indiğimizde Mahir ortalarda yoktu. Bankta otururken Çağlaya "Nerde olabilirler?" Dedim.

"Enesin arka bahçeye gittiğini gördüm." Dedi.

Hemen ayaklandık. Arka bahçeye yaklaştığımızda sesler geliyordu. Yavaş adımlarla ilerlediğimizde gelen seslerin Mahire ait olduğu anladım.

"Bir daha benim olana dokunmayı geç hayalini bile kurmayacaksın!!" Diyordu. Benim olan mı? Biraz daha yaklaştık. Mahir beni sıkıştıran çocuğu dövmüştü.

"Anladın mı?" Diye kükrediğinde. İrkildim. Ayak sesleri yaklaştığın da hemen oradan uzaklaştık. Sınıfa girdiğimizde bir iki dakika sonra Mahirler geldi.

Derse başlayalı yirmi dakika olmuştu. Hala beni sıkıştıran çocuk ortalarda yoktu. Mahirden korkmuş olmalıydı.

Zilin çalmasıyla Mahir hızlı bir şekilde kolumdan tuttu ve sürüklemeye başladı. "Bırak kolumu!" Dedim. Ama beni dinlemiyordu.

Boş bir odaya girdiğimizde kapıyı kapattı.

"Ne duydun?"

"Ne duydum ki?" Dedim.

"Azra bilmemezlikten gelme arka bahçede beni dinlediğini biliyorum."

"Haa. Birşey duymadım. Sadece onu dövdüğünü gör-" dememe kalmadan odadan çıktı. Bu kadar kolay emin olamazdı birşey duyup duymadığıma.

Sınıfa gittiğimde Mahir yoktu. Çağla defteri karalıyordu. Yanına gittiğimde "nerdeydin?" Dedi. Anlattım. Zil çalmadan Mahir sınıfa gelmişti. Hayret. Sırasına oturdu. Tam benim arkamda oturuyordu. Mahirin saçımla oynadığını hissettiğimde arkama dönmeden "oynama" dedim. Arkadan hafif bir kıkırdama sesi geldi. Hala saçımla oynuyordu. Birşey yapmadım.

Yetti artık. Arkama döndüm.
"yeter artık yapma diyorum. Yapma. Anlamıyor musun? YAPMA!!" Dedim. Gülümsedi.

Sınıftan çıkmak için kalktığımda zil çaldı. Sırama geri oturdum. Mahir ders boyu saçımla oynadı. Ne kadar yapma desem de.

Zilin çalmasıyla ayaklandık. Antrenmanlar için soyunma odasına gittiğimizde üzerimizi değiştirip spor solonuna gittik. Isınma hareketleri yaparken kolumun ağrıyıp ağrımadığını kontrol ettim. Hoca maçlara hazırlık için küçük bir maç yapacağımızı söyledi. Bunu kaçıramazdım. Voleybol sahasına girdiğimde hoca

"Azra napıyorsun çık bakalım sen. Kolun ağrıyor. Bu durumda oynamana izin veremem." Dedi.

"Hocam bu maçı kaçıramam. Lütfen. Kolum ağrımıyor gerçekten." Dedim. Birşey demedi. İkna olmuş gibiydi.

Maçlara başladığımızdan beri karşı takımdan bir kız tip tip bana bakıyordu. Mahire baktığımda beni izliyordu. Topun oraya gitmesi işime geldi. Onaların sahasına topu almaya gittiğimde Mahirin ayağının önünde durdu. Topu aldım ve kulağına eğilerek "beni izleme. Bu maçı kazanamazsam kötü olur." Dedim. Gülümsedi.

Karşı takıma topu attıktan sonra Mahire baktım. Hala bakıyordu. Koluma top gelmesiyle "Aaah!!" Diye inledim.
Top yaralı koluma çarpmıştı.

Mahir yanıma "iyi misin?" Diyerek geldiğinde umursamadım.

Karşı takımdan bana tip tip bakan kız

"Bu maç erkekler nasıl kesilir maçı değil tatlım." Dedi. Bana topu bu kız atmış olmalıydı. Kolumun kanadığını gördüğümde kızın üzerine yürüdüm.

"Naptığının farkında mısın SÜRTÜK?" Diyerek bağırdım. Herkes maçı bırakıp bizi izlemeye başladı.

"Ağzını topla."

"Sende ayağını denk al. Bilerek yaptığını biliyorum." Dedim.

"Almazsam nolur?" Dedi. Yani bilerek yaptığını kabul ediyordu.

Sabır ister gibi nefesimi verdiğimde

"Aldırmasını bilirim." Dediğimde hoca yanımıza geldi.

"Hey noluyor?"

"Hocam iftira atıyor. Koluna topu bilerek atmadım. Maçı bırakıp erkekleri kesiyor. Demek ki iyi çalışmamış antrenmanlarda. Hem-"

Hoca "Tamam kes sesini." Diyerek kızın lafını kesti.

"Azra ve Çağla okulun en iyi voleybolcuları. Ben biliyorum nasıl çalıştıklarını. Sözlerine dikkat et. Azra sen neden iftira atıyorsun?" Dediğinde

"Bi anlık kafamı çevirmemle top yedim. Aha kolum, aha kameralar. İnanmıyorsanız bakarsınız. Kolumun yara olduğunu bildiği için kasten yaptı. Eminim." Dedim.

Hoca "İkinizde gelin benimle." Dedi.

Kız hala tip tip bakıyordu. Müdürün odasına gittiğimizde kameralarda düpedüz ortadaydı. Nişan almış gibi atmıştı topu.

Hoca "tamam Azra sen çıkabilirsin." Dedi.

Odadan çıktım. Spor salonuna döndüğümde tribündeki koltuklara oturdum. Antrenmanlara mola verilmişti. Çağla yanıma geldiğinde "noldu çabuk anlat!" Dedi.

Anlatırken Mahir gülerek "aha kolum aha kameralar" dedi. Taklidimi çıkartarak yanıma oturdu.