လူတိုင်းက ငါသူ့ကိုကြိုက်နေတယ်လို့ထင်ကြတယ်[ဘာသာပြန်]

Chapter-57

[Unicode]"ကျိုး ပြောချင်တာရှိရင်ထုတ်သာပြောလိုက်!"

ကျိုးဝမ်သောင်သည်ဖုန်သုတ်တံကိုနောက်သို့ပို့ကာ လျှိုယုထျန်းက ရဲ့ကျိူးကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြိး သုံးဘီးကိုအဝေးသို့တွန်းလိုက်၏။

"ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ၊ ဟေး ဟေး ဘယ်ဆီတွန်းနေတာလဲ!"

ရဲ့ကျိုးသည်လျှိုယုထျန်းအားတားချင်သော်လည်းကျိုးဝမ်သောင်ကနှောင့်ယှက်လိုက်၏။

နှစ်ယောက်သားသည် သပွတ်အူလိုက်နေ၏။ရေခဲချောင်းစားရင်းဖြတ်သွားသောကျန်းရှင်းသည်စပ်စပ်စုစုမေး၏။

"ဘာလုပ်နေကြတာလဲ၊"

"ကျိုးကကားကိုဖျက်ဆီးချင်နေတယ်"

ကျိူးဝမ်သောင်က 'သက်သေပြလိုက်၏။

"ကြည့်!"

ကျန်းရှင်းကြားသည့်အခါမျက်နှာထားပြောင်းသွား၏။

ဖုန်သုတ်တံကိုဆွဲယူပြီး ဒူးဖြင့်ရိုက်ချိုးလိုက်၏။ဖုန်သုတ်တံသည်ချက်ချင်းလက်ငင်းတစ်ဝက်ကျိုးသွား၏။ကျန်းရှင်းသည်ဖုန်သုတ်တံ'အလောင်းကောင်ကိုအမှိုက်ပုံးထဲသို့ပစ်ထည့်လိုက်၏။လွှင့်ပစ်ပြီးနောက်တွင် အလေးအနက်ပြောလာ၏။

"ကျိုး စိတ်အေးအေးထား။လူတွေကစိတ်လိုက်မာန်ပါဖြစ်နေရင် ဆုံးဖြတ်ချက်အမှားတွေချလေ့ရှိတယ်!"

"ငါ့ရဲ့..."

ရဲ့ကျိုးသည် သူယူလာခဲ့သည့် တစ်ခါမှပင်မသုံးရသေးသော်လည်း ယခုအခါ အမှိုက်ပုံးထဲတွင်အမြုပ်ခံလိုက်ရပြီဖြစ်သောဖုန်သုတ်တံကိုကြောင်တောင်တောင်ကြည့်နေ၏။အလွန်အမင်းစိတ်နှလုံးနာကျင်ရသည်။အသက်ပြင်းပြင်းရှုသွင်းကာပြောလိုက်၏။

"ငါ ရှန်းဂျင်နဲ့တကယ်အဆင်ပြေတယ်။ငါက ကားရေဆေးမလို့လုပ်နေရုံပဲ။ဘေးကရေပုံးကိုမမြင်ကြဘူးလား၊"

"ဘယ်သူကကားရေဆေးဖို့ကိုဖုန်သုတ်တံသုံးလို့လဲ"

ကျိုးဝမ်သောင်သည် 'အကွက်တွေအကုန်သိတယ်'ဟူသောအမူအရာဖြင့်

"ထားပါတော့ နွေရာသီအားလပ်ရက်တောင်ရောက်တော့မှာပဲဟာ။အဲ့ကျရင် မင်းတို့နှစ်ယောက်ခဏလောက်တော့ခွဲရမှာပဲလေ။မင်းစိတ်ကြည်သွားတော့မှ အေးအေးဆေးဆေးမှန်မှန်ကန်ကန်ဆက်သွယ်လို့ရတယ်"