Ontspoord!! (Deel 3)

Deel 2♡

Zuchtend kijk ik op mijn horloge. Nog tien minuten en ik kan naar huis. Ik voel me nog steeds slecht over de ruzie met Jax vanochtend. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van hem maar soms word ik gek van hem. Het is lief dat hij zo bezorgt is maar dat betekent niet dat hij elke minuut van de dag bij me moet zijn.

Ik schrik op van een klopje op de deur. "Emma?"

"Ja?"

"Zou jij deze brieven willen bekijken? Je kunt er morgen aan beginnen maar ik wilde ze alvast geven."

"Tuurlijk." Antwoord ik terwijl ik het stapeltje papier van mijn collega, Eva, overneem. "Ben je er morgen niet?"

"Nee, ik ga een weekendje weg."

Ik kijk haar glimlachend aan. "Met Peter?"

"Ja, we gaan naar Praag."

"Oh, wat leuk! Veel plezier."

"Dank je." Ze kijkt op de klok. " Het is 5 uur, we zijn verlost!"

Ik lach en sta op. "Eindelijk. Heb je een lift naar huis nodig?"

"Nee dankje, ik moet de andere kant op."

"Ga je naar peter?"

Ze kijkt me blij aan. "Ja."

"Dan zie ik je de volgende keer weer. Ik ga je wel missen, het is saai zonder jou."

"Nou dan heb je het hele kantoor voor jezelf."

"Wat een vrijheid. Doe peter trouwens de groeten van me."

"Zal ik doen."

Bij de uitgang geef ik haar een knuffel waarna ik naar mijn auto loop en zij de andere kant op. Zuchtend start ik de auto en rij naar huis.

~~~~~~

"Hoe was het op je werk?" Vraagt Eline wanneer ik de woonkamer binnen stap.

"Super leuk." Reageer ik sarcastisch.

Ze zucht. "Ik hoorde het van vanochtend."

"Em, jullie hebben echt vaak ruzie." Mengt Maddy zich.

"Ja, ik weet het. Maar," ik kijk ze geheimzinnig aan. "Ik neem hem vanavond mee op een date."

"Waarheen?"

"Voor mij een vraag, voor jullie een weet."

Eline kijkt me raar aan. " Dat moet andersom."

"Wat."

"Het is: voor mij een weet, voor jullie een vraag."

"Huh, hoe weet jij waar ze heen gaan?" Reageert Maddison

"Ik snap het niet meer."

Eline zucht. "Laat maar."

"Hoe dan ook, ik ga me even omkleden en dan ga ik naar Jax."

"En Jax weet dat jullie een date hebben?"

"Daar komt hij zo achter."

Nog geen half uur later sta ik aangekleed en wel weer beneden.

"Aha! Jullie gaan stappen!" Roept Maddy wanneer ze mijn kleding ziet.

"Bijna." Snel kijk ik op de klok. "Dan ga ik maar."

"Veel plezier, met wat je ook gaat doen."

Grijnzend kijk ik Eline aan. "Dank je."

Toch wel een beetje zenuwachtig stap ik hun huis in. Wat als hij niet wil? Nouja dan ontvoerd ik hem wel gewoon.