Ontspoord!! (Deel 3)

Deel 53♡

Langzaam openen mijn ogen zich. Ik schiet overeind. Dit is niet mijn kamer. We zijn nog in de club, die in tegenstelling tot gister, doodstil is.

Ik kijk naar degene naast me, waar ik net tegenaan lag. Luigi. De creep.

Vermoeid sta ik op. Ik loop maar de bar om wat water te pakken. Als een hond in de prairie drink ik het water.

Opeens valt er veel licht binnen. De zijdeur is opengegaan en Tess loopt naar binnen.

"Goedemorgen." Fluistert ze.

Ik zwaai als begroeting. "Hoi."

Ze legt haar tasje neer en komt naast me staan. "Ach, schattig he? Als ze slapen. Het zijn net puppies."

"Tot ze wakker worden en veranderen in hellhonden."

"Hé!" Hoor ik Marcio beledigd zeggen waardoor Tulio geschrokken omhoog schiet.

Tess schiet in de lach door zijn verwarde hoofd. "Welkom terug op aarde."

"Onze tangodansers zijn er weer." Lach ik.

Marcio en Tulio hun verbaasde koppies laten ons nog harder lachen.

"Niet zo hard, ik heb koppijn." Bromt Roberto die ondertussen ook wakker is geworden.

"Sorry hoor." Grinnikt Tess.

Niet veel later is bijna iedereen wakker. Alleen Collin slaapt nog.

"Waar is Joey eigenlijk?"

"Wie?" Vraagt Luigi verbaasd.

"Dilano." Roberto kijkt om zich heen. "Joey!"

"Ja?"

Met een gil draai ik me om. Dilano staat glimlachend achter de bar. "Goedemorgen."

"Hoe kun jij vrolijk zijn na alles wat je gister op hebt?"

"Ik kan me niet herinneren wat ik gister op heb, dus ik heb ook geen kater."

Roberto slaat een hand voor zijn gezicht. "Dat is niet hoe het werkt." Mompelt hij.

"Kunnen we gaan?" Oei, Marcio voelt zich blijkbaar niet zo lekker. Hij is bleker dan normaal en ziet er uit alsof hij elk moment kan gaan overgeven.

"Ja." Orlando stoot tegen Collin aan die met een kreun zich omdraait. "Rot op man, laat me slapen."

"Sooo, schelden tegen de baas?" Stookt Roberto.

Als geprikt door een naald schiet Collin omhoog. "Sorry man, ik wist niet dat jij het was."

"Hmhm." Mompelt Orlando. "Oké," hij staat op. "We gaan."

De rest staat ook op. "Ohja, Tess." Zegt Orlando. "Je had ons ook eruit mogen gooien."

"Nah, je moet slapende honden nooit wakker maken."

"Ooohhh." Lach ik. Dit is al de tweede keer dat ze hun honden noemt.

"Hm, oké." Orlando kijkt een beetje verward. Aww is hij het niet gewend dat iemand hem beledigd? Hij herpakt zich snel. "Je zorgt goed voor deze club, blijf zo doorgaan." Zonder nog een woord te zeggen loopt hij het gebouw uit.

"Aww, je hebt zijn ego geschaad." Lach ik.

"Oeps." Lacht ze mee.

"Emma!" Hoor ik hard van buiten. Nu ben ik degene die een zachte "oeps" zegt.

Tess lacht en geeft me een korte knuffel. "Doei!"

"Dag!" Roep ik terwijl ik naar buiten ren. "Chill, ik ben er al."