Deel 22♡

466 18 14
                                    

Zuchtend doe ik de voordeur achter me dicht. Hoewel het totaal niet mijn schuld was, moet iemand volwassen zijn en zijn excuses aanbieden. Al ben ik bang dat het nooit meer hetzelfde zal worden.

"Ugh." Hoor ik Eline geërgerd zeggen. Verbaasd blijf ik in de gang staan.

"Ik hoop dat ze wegblijft, ik ben haar echt zat."

"Lien," Lacht Maddison. "Doe niet zo dramatisch."

"Wat? Ze maakt overal zo'n drama van! Jij vindt dat toch ook?"

"Ja, maar-"

"Zie je? Als het aan mij ligt komt ze nooit meer terug. Ze geeft alleen maar om zichzelf en laat alles om haar draaien. Kijk dan wat ze Stefan aandeed."

Tranen schieten in mijn ogen. Wat heb ik Stefan aangedaan? Ik ren naar boven, prop wat, belangrijke, spullen in een rugzak en loop weer naar beneden. Zonder om te kijken loop in de deur uit. Weg van hier, niet wetend wanneer en óf ik terug kom.

Pov Eline
"Oké, ik snap je punt." Zegt Maddison. "Al ben ik het niet met je eens over Stefan. Damon is veel leuker."

"Nope, team Stelena."

"Dus daarom vind je haar vervelend!" Lacht Maddison.

"Nee, ze is gewoon te dramatisch."

"Het is een serie over vampieren, hoe kan dat niet dramatisch zijn?"

Ik wil antwoorden maar het geluid van een deur die dichtslaat houdt me tegen.

"Emma?" Roept Maddison maar het blijft stil. Ze kijkt richting de gang maar ziet niks. "Ik vind het zielig voor haar." Zegt ze dan. "Eerst Jax die het uit maakt, dan Novia en nu een ruzie met jou. Kan ze dat wel aan?"

"Het is Emma, zij kan alles aan."

"Weet je het zeker? Damian zei dat het best heftig was."

"Wat was heftig?"

"Wat jullie tegen elkaar zeiden."

"Ik heb geen spijt van wat ik heb gezegd, als je dat graag wil weten."

Maddison wil wat zeggen maar de deur onderbreekt ons weer.

Jax staat hijgend in de deuropening. "Waar is ze?" Vraagt hij. Waar komt hij ineens vandaan?

"Wie?"

"Emma. Waar is ze?"

"Geen idee. Ze is weg gegaan."

"Ben je gek geworden?" Vraagt hij opeens. "Je wenst haar dood, zij is het met je eens en je laat haar gaan? Je laat haar zo de deur uit lopen naar weet ik veel waar?"

"Ze doet zichzelf heus niks aan. Zo is zij niet."

"Zo is zij wel, Lien. Maar dat zie jij niet want jij bent te druk bezig met haar haten."

"Zit nou niet zo boos te doen tegen mij. Jij dumpte haar hoor." Reageer ik boos.

"Dat ik haar dumpte betekent niet dat ik niet meer om haar geef. Ik hou van haar, in tegenstelling tot jou."

Hij kijkt me boos aan en loopt de kamer uit ons verbluft achter latend.

"Goh," mompelt Maddison. "Er lopen veel mensen boos de kamer uit vandaag."

~~{4 uur later}~~

Jax ijsbeert door de kamer. "Weer de voicemail."

"Weer? Goh, ik had echt verwacht dat het de achtste keer anders zou zijn."

"Jax, gast," zegt nu Damian. "Doe even chill. Waarschijnlijk is haar mobiel leeg."

"Of ze heeft je geblokkeerd."

Een gefrustreerde grom verlaat zijn mond. "Maddy, geef je mobiel."

"Jeetje, tot zo ver netjes vragen." Maddison geeft haar mobiel aan Jax. Hij drukt op bellen.

"Verdomme, weer de voicemail!" Roept Jax uit.

Ik ziet dat Maddison schrikt van zijn uitbarsting. "Jax, stop, je maakt me bang."

Hij zucht en mompelt een zachte "sorry". Heel even stopt hij met lopen. "Heeft iemand het nummer van een vriendin van haar?"

"Nee."

"Serieus, waarom strest niemand?"

"Omdat Emma vaker is weggelopen."

"Ja, en ik wil slapen." Reageert Raf.

Jax kijkt hem fel aan. "Niemand gaat slapen tot we weten dat ze in orde is."

Een zucht verlaat mijn mond. "Dat kan nog zo lang duren."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

I'm a sucker for drama♡

Hope you liked it XD

Ps. Wanneer wordt het lekker weer? :,(

Ontspoord!! (Deel 3)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu