Ontspoord!! (Deel 3)

Deel 4♡

Pov Emma
Ik spring op van mijn barkruk. "Jij gaat zingen. Het is al half 3 dus, hup dat podium op."

Jax zucht. "Je moet me beloven om me niet uit te lachen."

"Tuurlijk ga ik dat doen."

Hij zucht weer dramatisch. "Oké, prima. Als jij het zo graag wil."

"Een deal is een deal."

Hij rolt met zijn ogen en loopt richting het podium. "Jaja, ik ga al."

"Je kan het!" Roep ik hem nog na.

Hij stapt het podium op. Ach, zijn macho imago is gelijk verdwenen. Het liedje begint en gelijk herken ik het. We are young van Fun. Ik houd van dat liedje!

Het erge is dat hij beter zingt dan ik. Al zing ik dan ook heel slecht. Maar hij is best goed. Ik klap en juich wanneer hij de microfoon na het liedje weer terug legt.

"Dat was niet heel vreselijk."

Jax lacht. "Het was vreselijk. Ik zei toch dat ik dit niet kan."

"Nee, je was oprecht best goed." Ik lach. "Het is wel grappig om te zien dat jij ook onzeker kan zijn."

Er verschijnt een lach op zijn gezicht. "Shut up."

"Wil je nog een keer?"

"Nee! Laten we maar gaan. Het is al best laat."

Ik knik instemmend. "Rijd jij?"

"Sure." Hij pakt de sleutels van me aan. "Durf je niet in het donker te rijden?" Er ontstaat een grijns.

Lachend schud ik mijn hoofd. "Jawel, ik doe het alleen niet graag." Ik klik mijn gordel vast en zet de radio zacht aan.

Jax pakt mijn hand vast. "Ik vond het gezellig."

"Ik ook."

"Serieus, je moet reisorganisator worden."

"Dat zei ik dus ook!" Roep ik opeens.

Jax lacht hoofdschuddend en start de auto.

"Nu jij vandaag de date hebt geregeld," hij kijkt kort opzij. "Regel ik een date voor morgen."

"Waarheen?"

"Dat ga ik niet zeggen."

"Nee, Jax, dat kun je me niet aandoen."

Hij lacht. "Dat deed jij ook."

"Maar ik vertelde het niet een hele dag van tevoren."

"Pech. Sta morgen om 10 uur klaar."

" 's ochtend?!"

"Met jouw ochtend humeur? Nee dank je."

"Ja oké, snap ik." Geef ik hem gelijk.

"Je moet alleen beloven dat je me niet gaat haten."

"Jax, dit gaat fout, je kunt beter zeggen waar we heen gaan."

"Nope, dan ga je niet mee."

"Jax.."

"Nee. Je moet maar wachten."

"Gemeen."

"Ben je wel oké?" Vraagt hij opeens serieus.

"Nu jij zo'n groot geheim voor me achterhoudt niet, nee."

"Em, ik meen het. Eline is ongerust."

Ik zucht. Krijgen we dit weer.
"Eline is altijd ongerust."