Devil/Minsung

Vol 52

-----Felix'ten------

Teklifi etmesinin ve kabul etmemin ardından oturup sakince içeceklerimizi içmeye başlamıştık. Hala bize bakıp gülümseyen insanlara gülümsüyor ve Changbin'in ciddi ciddi böyle bir şey yaptığına inanmaya çalışıyordum.

Tabiki bana itiraf edecekti ama böyle hem hızlı hem de daha güzel olmuştu.

Changbin—"Mutlu oldun mu?"

Felix—"Tabiki oldum ama bu kadar hızlı açılmanı beklemiyordum."

Changbin—"Sonuçta benden tekrar hoşlanmaya başladığın evredeyiz ee bende hoşlanıyor gibiyim. Uzatmama gerek yok diye düşündüm."

Felix—"İyi oldu ya böyle neyi bekleyeceğiz ki?"

Changbin—"Aynen öyle."

Ardından derin bir sohbete dalmıştık. Zamanın nasıl geçtiğini bile anlamadım desem yeridir.

İçeceklerimizi bitirmiş üzerine yemek yemiştik. Kararmak üzere olan hava artık kalkmamız gerektiğini gösteriyordu fakat ikimizinde kalkalım diyecek hali yok gibiydi.

Changbin—"Ben direk Minho ve Chan'a söylerim haberin olsun."

Felix—"Hayır saklayalım."

Changbin—"Niye?" Oldukça şaşırmış gibi duruyordu.

Felix—"Bende onu diyorum işte, niye saklayalım? Tabiki söyleyeceksin bende söyleyeceğim."

Changbin—"Belki bir süre alışma dönemi olur saklarız diye düşünmüştüm ama gerek yok işte."

Felix—"Sanki yeni ayakkabı aldın ve evde yürüyüş yapıyorsun. O nasıl mantıksız bir şey?"

Changbin—"Bende senin gibi düşünüyorum. Neyse laf kalabalığı oldu sadece boşver."

Felix—"Bence de boşver."

Sebepsiz yere moralimi bozmuştu.

Felix—"Kalkalım mı? Hava kararıyor."

Dediğim şey ile önce dışarı bakıp daha sonra bana bakmış ve derin bir iç çekmişti. Onun da morali bozulmuştu.

Changbin—"Peki o zaman, ben hesabı ödeyeyim kalkalım."

İtiraz bile edemeden kalkıp kasaya gitti. Bende o gelene kadar montumu giymiş onunkini de sandalyeden çıkartmıştım.

Geldiğinde elimdeki ceketine bakıp gülümsemiş ardından arkasını dönmüştü. Cekete neden sırtını döndü ki?

Changbin—"Giydirsene."

Giydireyim mi? Gerçekten bunu beklemiyordum.

Dediğini yapıp ceketi açmış ardından önce sol sonra sağ kolundan geçirmiştim. Ceketi tamamen giydiğinde de üzerini düzelttim.

Bu hareket hem benim hem de onun yüzünde güller açtırırken etraftaki herkesin bize gülümseyerek baktığını gördüm. Onlara hafif eğilerek selam vermiş ardından Changbin'in uzattığı kola girerek yürümeye başlamıştım.

Tamam, en başta çok heyecanlanmamıştı belki ama şu an aşırı heyecanlıydım. Changbin ile kol kola yürüyorduk ve çok güzel bakıyordu.

Changbin—"Evin çok uzak mı buraya?"

Felix—"Hayır, 10 dakika en fazla."

Changbin—"Keşke daha uzun olsaydı, neyse."

Felix—"Senin ev nerede peki?"

Changbin—"Jeonginlere hiç gittin mi?"

Felix—"Evet."

Changbin—"Orada oturuyorum işte. Annemle Jeongin'in annesi arkadaş ama biz değiliz çünkü aynı yerde otursak da evlerimiz arasında bir düzine ev var."