Kapıyı açmış ve gelen arkadaşlarımı içeri büyür etmiştim. Hyunjin büyük bir gürültü ile içeri girdiğinde biz hala arkadan geliyorduk.
Minho ayağa kalkıp zorlukla gülümserken Hyunjin selam vermiş ve koltuğa oturmuştu. Ardından Felix ve bende koltuğa oturmuştuk.
Tam Hyunjin'in yanına oturdum. Minho'ya gülerek döndüğümde dudaklarını ısırarak bize bakıyordu, sen daha bekle.
Hyunjin—"Ne güzel olmuş saçların, öncekinde daha açık olmuştu rengi."
Elleriyle saçımı karıştırdığını kendimi geriye doğru çektim.
Jisung—"Ya bozmasana saçımı."
Hiçbir şekilde beni dinlemeden ellerini uzatmaya devam etmişti. Hayvan gibi de gülüyordu. Altımdaki koltuğa neredeyse uzanır hale geldiğimde üstüme uzanmıştı. Tamam, kıskandırmaya çalışıyoruz ama bu biraz abartı değil miydi?
Hyunjin sonunda saçıma sıçabildiğinde üzerimden kalkmıştı. Ben kalkıp yerimde kendimi düzelttim. Felix ortam yumuşasın diye gülerken Minho gelip yanıma oturdu.
Hyunjin ile arama oturmaya çalışmıştı ama Hyunjin sağolsun kolları ile öyle bir yapışmıştı ki bana başaramayıp yan tarafıma oturdu, Felix karşı koltuğa geçmişti.
Hyunjin—"Ey sincap biz geliyoruz diye mi bu hazırlık?"
Hyunjin tatlı bir şekilde konuştuğunda gülümsemiştim.
Jisung—"Evet sırf sizin için."
Gözlerim Minho'yu bulmuş ve sinirle bakan gözleri ile karşılaşmıştı. Yutkunarak Hyunjin'e döndüm.
Felix—"Oğlum harbiden çok iyi olmuş lan, kalsana bir ayağa. "
Ayağa kalkıp pantolonu tekrar çektim. Felix gelip yalandan pantolonuma dokunmaya başlamıştı. Elleri bacaklarımda gezerken sanki pantolonun kumaşını anlamaya çalışıyormuş gibi yapıyordu.
Felix—"Bu son aldığımız pantolon mu? Ne güzelmiş kumaşı."
Jisung—"Evet beraber aldığımız."
Hyunjin—"Felix sende giymemiş miydin bu pantolonu?"
Felix—"Evet niye?"
Hyunjin—"Hiç aynı pantolon gibi durmuyor ya. Jisung maşallah ne bacak, ne kalça var sende."
Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum ki kalçamda hissettiğim el ile oraya döndüm.
Hyunjin kolunu uzatmış kalçamı sıkmıştı. Umarım Hyunjin kolu kopmadan bu evden çıkardı.
Minho—"Jisung otur."
Minho'yu ikiletmeden oturmuştum ama Felix'in yanına. Hyunjin çok abartıyordu ve ölmek için çok gençti.
Felix gülmemek için başını omzuma gömdü, ben o kadar gergindim ki zaten gülecek halim yoktu.
Bir süre okuldan konuşup dedikodu yaptık ardından cipslere hepimiz yetişemediğimiz için yere oturma kararı vermiştik.
Ben yer yastıklarını getirip oturmalarını bekledim. Ardından kolaları doldurup getirmiştim. Herkesin kolalarını dağıtıp bende yerime geçtim.
Minho—"Bir dakika, kendine niye yastık getirmedin sen?"
Jisung—"Evde üç yastık var ondan. Sorun değil ya benim için."
Minho—"Olmaz öyle al benim yastığımı ben geçerim koltuğa."
Hyunjin—"Hyung haklı ama sen otur hyung Jisung gel kucağıma."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Devil/Minsung
FanfictionAnnesi öldükten sonra babasının başka bir kadınla evlenisini kaldıramayan bir çocuk ve ona çoktan kapılmış yeni kardeşi. --------- Smut içerir.