Devil/Minsung

Vol 55(M)

-------(1 HAFTA SONRA)-------

---------Jisung'tan--------

O olayın yaşanmasının üzerinen bir hafta geçmişti. Arkadaşlarım her gün ziyaretime geliyordu, Minho da bu üç gün hastanede kalmış sonra normal hayatına devam etmişti. Okula gidiyor, okuldan çıkıp yanıma geliyor, akşama kadar benimle oturuyordu.

Ondan sürekli yanımda olmasını isteyemezdim, o da yorulmuştu bu durumdan, farkındaydım. Her ne kadar tek başıma kalırım desem hayır diyip yanıma gelmeye devam ediyordu. Sooyoung abla da her akşam benimleydi. Düşününce, hala normal hayatlarına dönememişler sanırım.

İlk dört günüm çok ağrılıydı ama artık iyi olduğumu hissediyordum. Doktor üç hafta demişti fakat her an ayaklarına kapanıp beni eve göndermesi için yalvarabilirdim.

Evi, normal yaşamımı o kadar özlemiştim ki.. Son zamanlarımın oldukça boka sardığını düşünürsek gerçekten normal denebilecek bir yaşama dönmeliydim.

Minho'nun gelmesine yarım saat vardı. Felix'lerde akşam saatlerinde gelecekti. Bizim matematikçimiz sağolsun, etüte bırakmıştı. Ben buradan çıktıktan sonra nasıl toparlayacağım acaba dersleri?

.

.

.

Minho—"Napmış bakalım benim vitaminsizim bugün?"

Sözde sevgilim gelmiş ve benimle güzelce ilgilenmeye başlamıştı. Anlamıyorum bir insan neden sevgilisinin narinliği ile 'vitaminsiz' diye dalga geçer.

Jisung—"At bindim Minho."

Cidden şaşırarak bana döndüğünde ciddi mi diye kontrol ettim.

Minho—"Eve bırakmayan doktor ata nasıl bıraktı?"

Jisung—"Minho mal mısın yoksa taklit mi yapıyorsun?"

Minho—"Ata binmedin mi?"

Ciddi mi ya bu çocuk?

Jisung—"Lan bu halde ne atı? Mal mısın sen?"

Minho—"Ha bende bir an korktum ya, binmek için birini ararsan buradayım ben, at falan boşver."

Göz kırpıp çantasına yöneldiğinde gülüp bana uzattıklarını aldım.

Jisung—"Bugün de döktürmüşsünüz Minho bey."

Her gün farklı bir yemek yapıp getiriyordu bana. Doktor dışarıdan yemek yememe izin vermeyince, onların istediği usule uygun bir şekilde yapmaya başlamış ve zorla ikna etmişti.

Minho—"Biliyor musun? Benim vitaminsiz bir sevgilim var onun için bunlar."

Jisung—"Yeter ya vitaminsiz diyip durma."

Minho—"Ee öylesin sonuçta. Ama merak etme biz halledeceğiz, sende artık vitaminsiz cılız bir şey olmayacaksın."

Ee bu beni baya gömüyor.

Jisung—"Eğer yemekler güzel olmasaydı sana alınabilirdim."

Minho—"Ye hadi ye, bugün annem konuşacak doktorla. Belki eve alırız seni."

Bu aldığım en güzel haber olabilir.

Jisung—"Olur mu dersin?"

Minho—"Neden olmasın ki? Yemeklere dikkat edeceğimizi biliyor zaten doktor ayrı olarak serum falan da verilmiyor artık. Evde de yatabilirsin."

Jisung—"Bunu o kadar istiyorum ki, çok sıkıldım buradan."

Bir haftadır günde on dakika yürüdüğümü düşünürsek gerçekten sıkılmış ve bunalmıştım.