Devil/Minsung

Vol 59

Art arda 2 bölüm attım arkadaşlar ona göre okuyun, atlamayıın.

-------------------

Felix hızla hastaneden ayrılmıştı. İçinden sürekli yapabileceğini tekrar edip dururken bir taksi çevirmiş ve beklemeden adresi vermişti.

Aklı almıyordu, nasıl öyle konuşabilmişti? Kendini Changbin'in yerine koyunca dediği şeylerin ne kadar sinir bozucu olduğunu anlamıştı. Anlamadığı şey, neden Changbin'e değersizmiş gibi davrandığıydı.

Gerçekten çok değer veriyordu ve seviyordu Changbin'i, ama aşk lafta değil davranışta olmalıydı.

Taksi kısa sürede hedef noktasına varmıştı. Felix araba içerisinden bir süre Changbin'lerin evine baktı ardından taksiye parasını ödeyip çıkmıştı.

Telefonunu çıkarıp önce bildirimlere daha sonra saate bakmıştı. Saat 9 olmuştu ve hala çok geç değildi.

Heyecanını kaybetmeden apartmana girmiş ve merdivenleri koşarak çıkıp Changbinlerin dairesinin önünde durmuştu. Son bir kez derin bir nefes aldıktan sonra zili çaldı.

Çok geçmeden açılan kapının ardında ki bedene üzgünce bakmıştı Felix.

Changbin—"Ne işin var burada?"

Changbin ise geri gelmesine oldukça sinirlenmişti.

Felix—"Özür dilerim ben ger—"

Changbin—"Bir daha sakın buraya gelme."

Ardından üzerine kapatılan kapı ile öylece kalakalmıştı Felix. Normalde olsa beklemez giderdi ama Jisung öyle bir konuşmuştu ki bu gazla kapıyı bile kırabilirdi.

Kapı ile bakışan Felix ne derin bir nefes almış ve tekrar zile basmıştı. Birkaç saniye bekleyip tepki alamayınca tekrar bastı, tekrar ve tekrar...

Açılana kadar tüm evi gümletmişti Felix. Sonunda kapı açıldığında açan kişiye mahcup bir şekilde gülümsemişti.

"Oğlum ne çalıyorsun zili alacaklı gibi?"

Felix—"İyi akşamlar efendimi, kapı açılmıyordu da ondan."

"Evet, oğlum konuşmak istemiyor seninle. Gitsen iyi olur."

Felix ilk geldiğinde kendine büyük bir nezaket gösteren kadının şimdiki tavrı yüzünden bile kendine sövebilirdi.

Felix—"Çok özür dilerim efendim, ne olur kendimi affettirmem için bir şans verin."

Kadın derin bir nefes aldıktan sonra geriye çekilip içeri bakmıştı.

"İyi akşamlar oğlum, hadi git sen annenler beklemesin."

Kadın tekrar kapıyı kapatacakken Felix kapıyı tutmuş ve bir şeyler demeye devam etmişti.

Felix—"Gitmem, vallahi kapının önünde yatarım. Ne olur ya? Bir şans istiyorum lütfen."

Kadın genç adamın hatasını anlamış olmasına sevinmişti fakat oğlundan dolayı eve de almak istemiyordu, gitmeyeceğini de anlamıştı. Ne dese kendine zarar olarak döneceğini biliyordu o yüzden istediği gibi davranma kararı aldı.

"Tamam geç içeri, ama hır gür istemiyorum. Anlaşıldı mı?"

Felix sevinçle başını sallamış ardından karşısında ki kadına sarılmıştı. Kadın bu ani harekete şaşırsa da bir şey yapmamış ve karşılık vermişti.

Felix çantasını ve elindekileri bırakıp ikinci kez geldiği evde küçük adımlarla yürümeye başladı. Oturma odasına geldiğinde ona dönmüş olan iki çift gözle karşılaşmıştı.