Derin Sular

Giriş

***

Ön Söz

Arkadaşlar selam! 

Sizlere genç bir reklam yazarının hikâyesini anlatacağım. Bunu yaparken de karaktere ait görseller ve onun kişilik özelliklerini anlatan ayrı bir bölüm yayımlamayacağım. Çünkü bilinir ki en güzel görüntü okuyucunun zihninde oluşmuş görüntüdür. 

Sizler Derin ve Cenk'i okurken onlara uygun birer portre çizebilir, karakter özelliklerini satır aralarında keşfedebilirsiniz!

Son olarak; ilk bölümleri olayların ve karakterlerin anlaşılabilir olması açısından kısa tuttum, ilerleyen bölümlerde kelime sayısı daha fazla olup, bölümler uzun olacaktır.

O halde başlayalım.

Önden buyrun lütfen...

***

"Derin"

Gözümü açtığımda birikmiş ve hazırlanmayı bekleyen reklam kampanyaları, tüm zihnimi ele geçirmeye başlamıştı. Hatta gece boyunca gözümün önünde uçuşan dosyalardan oluşan rüyalarımı anımsayınca, biraz olsun işlere ara vermenin, belki ufak bir tatile çıkmamın gerekliliğini düşünmeden edemedim.

 Saat kaçtı ve ne kadar içmiştim? 

Perdeden sızan davetsiz ışığa bakılırsa çoktan sabah olmuş, hatta gün öğlene dayanmıştı. İşe geç kaldığımın bilincinde olmama karşın, yataktan çıkamıyordum. Sanki birileri paçamdan tutuyor ve "Derin, ne olur biraz daha kal," diyordu. Fehmi Bey'e ne diyeceğimi şimdiden planlamaya başlamanın iyi bir fikir olacağını söyledim kendi kendime.

Ajansta çalışan tek reklam yazarının benim olmam dışında herhangi bir üstünlüğüm yoktu, bu sebeple bulacağım herhangi bir bahane kendisini tatmin etmeyecek, süslü laflarla azarlanmamın önüne geçmeyecekti.

Miskinliğe daha fazla zamanımın olmadığını anlayıp, bir hışımla yataktan kalktım. Dün gece yere öylece atılmış olan kıyafetlerin üzerine basarak, rafların sıralandığı dolabıma doğru yöneldim. Elime geçen herhangi bir tişörtü özensiz sayılacak bir tavırla çektiğimde, etrafında olan eşyalar da etrafa saçılmıştı. Üzerimi değiştirirken gözümün takıldığı bu anlamsız yığının çaresine, dönünce de bakabilirdim.

Aynada kendime son bir bakış atıp, kanepenin üzerinden bilgisayarımı ve çantamı alarak, olabilecek en hızlı şekilde evden çıktım. Saçımı toplayarak merdivenleri ikişer ikişer inerken, ajansın benim için tahsis ettiği aracın bir sorun çıkarmamasını umdum. 

Bilhassa da, elimde kalmaya yüz tutmuş olan kapısına.

Beş dakika sonrası belli olmayan bu emektar, ajans ve matbaa arasında mekik dokumam için bana verildiğinde, birçok meraklı göz tarafından ilgi odağı olmuş, neden kendilerine böyle bir ayrıcalık yapılmadığını sorgulatmıştı.

Üçüncü denemede kapı açıldığında, çabucak sürücü koltuğuna yerleşerek Ortaköy'e doğru sürmeye başladım. Şansım varsa yarım saat sonraki toplantıya yetişebilir, günün geri kalan kısmını sorunsuz atlatabilirdim.