A Feeling So Strange 3 ✔

CHAPTER 60 : Bagyo sa Baguio

Aizha’s POV

Napatakip ako ng kumot. Sh’t lang. Bakit ba ang lakas ng kulog? Wala pa naman akong katabi dahil solo ko ang isang kwarto. Sana pala hindi na ako sumama. -__-

 

*thunder rumbling*

 

 

“Waaaah~ Mommmy~” Napatili ako sa sobrang takot at mabilis na bumaba ng kama’t nagsumiksik sa gilid. Nagtakip ako ng kumot habang nanginginig. Ayoko na. Ayoko na talaga. Uuwi na akoooo~

 

I wanna cry. Gail’s not here. Kung bakit ba naman biglaan ‘tong bagyo sa Baguio? Feeling ko magugunaw na ang mundo sa sobrang lakas ng kulog at halos magliwanag ang buong kwarto sa kislap ng kidlat.

 

 

I hug my knees and sobs while covering my ears. I closed my eyes. I don’t want to hear that. I don’t want to remember that. I don’t want to go back from that. Ayesha…

 

 

“Aizha?” I open my eyes and look in front of me.

“Anong ginagawa mo dito?” I hid my face. I felt he sat beside me.

“Di ako makatulog sa sobrang lakas ng kulog. Narinig kong may sumigaw kaya pumunta ako agad to check on you. Ikaw? Bakit andito ka? Ikaw ba yung sumigaw?”

 

 

“H-hindi. Lumabas ka na. Iwan mo na---AHHH!” Napatahalukipkip ako ng mukha’t nagsumiksik lalo sa gilid ng kama.

 

 

“Takot ka no?” Hindi ako sumagot.Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko pero binawi ko yon pero kinuha niya lang ulit at hinila ako patayo. Tumingin ako sa sliding door sa labas at kita ko kung gaano katalim ang mga kidlat na parang nagsasayawan sa maitim na kalangitan.

 

 

“Wag kang tumingin sa labas.” Yumuko ako’t nagpahila sa kanya. Naalis ang kumot na nakabalot sa kin at naiwan sa sahig. Muli na namang kumulog at akma akong uupo’t magtatago sa kama pero bago ko pa yon magawa ay niyakap niya ako dahilan para yung nararamdaman kong kabog dahilan ng sobrang takot ay mapalitan ng kabang hindi ko alam kung bakit.

 

 

“Don’t be afraid. I’m just here.” Hindi ko nga alam kung bakit parang unti-unting nawala ang takot ko’t isandal ko nalang ang ulo ko sa dibdib niya. Patuloy parin ang malakas na buhos ng ulan at malakas na dagundong ng kulog sa kalawakan pero ibang ingay ang naririnig ko ngayon. hindi ko alam kung imahinasyon ko lang o sadyang… rinig ko ang malakas na pintig ng puso niya?

 

“I’m sorry.”