A Feeling So Strange 3 ✔

CHAPTER 48.2 : No One Knows

Luhan’s POV

She cried. She’s hurt and I don’t know why. Nasasaktan ako dahil nasasaktan siya. Nilapitan ko si Khier at kinwelyuhan siya.

 

 

“Masaya ka na dahil nakita mo siyang umiyak?” Asar kong tanong sa kanya. Inalis niya yung kamay ko na nakahawak sa kwelyo niya.

 

 

“Do you think I’m happy seeing her cry? Hindi ko alam kung bakit siya umiyak pero kayo ba, alam niyo ba ang dahilan bakit siya umiyak?” I clenched my fist and hide it on my pocket. Hindi ko alam ang dahilan ng pag-iyak niya. No one knows. Umalis nalang ako’t iniwan silang lahat doon. I need to see her. Nakita kong parang nagkakagulo yung maraming estudyante. Napatingin ako at nanlaki ang mga mata ko ng Makita ko siyang buhat-buhat ng pinsan niya’t mukha siyang walang malay. Kasunod rin nila si Laurence. Tumakbo ako pabalik sa cafeteria.

 

 

“Hoy! Ipagmaneho mo kami!” I told Khier.

 

“Bakit ko naman gagawin yon?”

 

 

“You’ll do because we need to catch up with Xyla! I think her cousin would bring her at the hospital. Just d*mn hurry!” Nagtakbuhan nalang kami palabas saka sumakay sa kotse niya’t sinundan ang sasakyan nila Laurence. We’ve stopped instantly and rushed inside the hospital. Nakita namin sila’t nakita kong mabilis siyang inilagay sa stretcher at itinulak papunta kung saan. Sumunod lang kami sa kanila hanggang makarating kami sa emergency room.

 

 

“Laurence!” Tawag namin sa kanya’t napaharap agad siya.

 

“How was she? Anong nangyari?” Tanong namin pero umiyak lang siya. Aish! Ba’t ba napakaiyakin naman nito? Nakita kami nung pinsan nila at nilapitan kami.

 

“She fainted. What happened to her? Di niyo ba siya inaalagaan nang mabuti?” Seryoso niyang tanong samin. Sa totoo lang nakakatakot siya.

 

“We don’t know. Nagkulong lang siya buong araw at hindi lumabas. Ayaw niyang kumain at---” Di ko na natapos pa ang sasabihin ko.

 

“Magdasal kayo na walang mangyaring masama sa pinsan ko dahil kung hindi, magalit man si Tito Zhake sakin, I’ll make sure to get her away from all of you.” Natahimik nalang kaming lahat at naghintay hanggang sa mailabas na siya ng emergency room at ilipat ng kwarto. Dumating din yung iba at nag-aalala sa kanya. What happened to you Xyla?

 

 

Xyla’s POV

“Ayos lang ako Kuya. Nagutom lang siguro ako.” Nakangiti kong sabi sa kanya kaya bumuntong hininga lang siya. I saw Xylo crying kaya binato ko siya ng unan.