A Feeling So Strange 3 ✔

Special Chapter 3: Siblings [with Bonus pasabog XD]

You’ll never know, not until you hear the truth…

 

 

Sehun’s POV

“Bakit andito kayo?” Tanong ko nang hindi nakatingin sa kanila’t nakapamulsang nakatanaw sa malayo. Napakalamig ng ihip ng hangin na sumasabay sa lamig na nararamdaman ko.

 

“Son, we want to clear things to you.” Hindi ako nagsalita’t tumingin sa kanila.

 

“Isn’t things clearer now? You cheated and I have two siblings.”

 

“Sehun, listen to your Mom first.”        

 

“Faster and I still have things to do.” Saka ko ulit iniwas ang tingin ko.

 

“Sehun… Khier is your brother.” I chuckled. T^ngn^. Alam ko na yan mula simula.

 

“Your twin brother…” Napahinto ako sa pagtawa’t parang nabingi sa narinig ko. I looked at her then to him. He was surprised same as I do. Nangunot ang noo ko.

 

“Nagpapatawa po ba kayo?”

 

“Sehun, it’s true. Khier was my son too. You were both my son.” Now that it’s Dad who speak, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Gulong-gulo ako. That guy? My twin brother?

 

“Alam ko naguguluhan kayo. Magkapatid kayong buo. Parehas namin kayong anak ng Daddy niyo.”

 

“Then how you’ll explain everything?! Paano at bakit kami magkahiwalay?! B-bakit iba ang apelyidong gamit niya? Bakit… bakit ngayon niyo sinasabi samin ‘to?” I looked at Dad.

 

“Dad? Tinanong kita. Tinanong po kita kung nag-iisang anak niyo ko at ang sabi niyo…”

 

“Son, I’m sorry…” Naluha nalang ako bigla.

 

“Ano pa bang mga pasabog ang dala niyo? Ano pang kasinungalingan ang tinatago niyo’t dapat kong malaman?!” Sumisikip ang dibdib ko. Iniwan niya na nga ako, tapos eto pa ang malalaman ko.

 

“Sehun listen to me…”

 

“Hindi ko na nga po alam kung dapat pa ba akong makinig sa inyo! Kung ano pa bang dapat kong marinig! Wag niyong sabihing pati si Karren totoong kapatid ko?!” I looked at Mom and she cried. I looked at Dad as she comforts Mom. Tinignan ko si Karren na umiiyak at halatang wala ring kaalam-alam. I looked at my said to be twin and he was just stiffed and surprised.

 

“Hindi namin gustong itago ang lahat…” Nanginig ang tuhod ko sa sinabi ni Dad. Hindi nila sinagot ang tanong ko pero mukhang alam ko na ang kasagutan.