A Feeling So Strange 3 ✔

CHAPTER 6 : Homeworks

Xyla’s POV

One week palang akong nag-aaral pero tambak agad ang mga assignments ko. Pesteng finance at Math, hindi ko akalaing bibigyan kami ng mas mahirap na problem solving dahil nasagot ko ng madali ang mga problema nila. At dahil maagap ako, ayoko ng pinapatagal ang mga assignments ko kaya pag-uwi palang, sinimulan ko ng sagutin yon. Nakadapa lang ako’t nakaharap sa TV habang nagsosolve.

 

 

“Xyla! /Xandria! /Lala!” Sigaw ng kung sinoman mula sa labas at binulabog ako sa kwarto ko. Pumasok yung mga classmates kong ‘prinsipe’ at agad lumapit sakin.

 

“Pakopya…” They all said in chorused.

 

“Ang assignment---”

 

“Pinaghihirapan, hindi kinokopya lang.” Sagot nilang lahat. Tumaas ang isa kong kilay.

 

“Alam niyo naman pala, eh ba’t pa kayo mangongopya?” Tanong ko habang patuloy na sumasagot.

 

“Eh mahirap kasi yung binigay ng mga Prof kaya sige na… pakopyahin mo na kami.” Pamimilit ni Chen. Kulit din ng lahi nito eh. Magkalahi ba sila ni Xylo?

 

“Don’t disturb me. I’m busy.” Nanahimik sila’t umupo sa sahig at nakatingin lang sakin. That’s good. Mabuti ngang manahimik sila para matapos ko na ang ginagawa ko’t makatulog agad. Patuloy lang din akong sumagot hanggang sa matapos na ako.

 

 

“Ano yan? Yan na ba lahat ng sagot?” Tanong nila nung Makita nila yung maraming yellow paper na hawak ko. Tumango naman ako.

 

“Uhh… ‘tong six pages na back and forth, sa finance ‘to.”

 

 

“ANO?!” Kyungsoo and Chen cried in awe. Tumango-tango naman ako. Alam kong di kapani-paniwala pero detalyado kasi ‘to at kapag sumasagot ako, I like it to be in details para mas naiintindihan ko.

 

 

“And these 10 pages back and forth, is for Math.” At halos malaglag ang panga at matanggal ang eyeballs nung apat. ‘Tong mga ‘to. Major nila pero nahihirapan sila.

 

 

“Blame the professors for giving too much problems to solve. Next time, be close to Math and Finance and tell them to solve their own problems para hindi tayo madamay sa problema nila.” They all nod. Nakadapa parin ako pero nakapagpalit na ako ng damit. Kinuha ko yung unan ko at ipinatong ang ulo ko doon at niyakap yon at pumikit. Matutulog na ako dahil pagod na pagod ang utak ko.

 

 

“Xyla… pakopya, pwede?” I heard them but still closing my eyes.