A Feeling So Strange 3 ✔

Special Chapter 6: The Missing Years (part3)

Xyla's POV

(5 years before after she leaved~)

***FLASHBACK***

“Dahan-dahan…” Alalay sakin ni Kuya Zhayb palabas ng sasakyan. Hawak ko ang malaki at mabigat kong tiyan at tinanaw ko ang napakataas na hospital. It’s been 8 month and 2 weeks at napakalapit ko nang manganak.

 

“Let’s go?” I nods and we entered the hospital and go straight to my OB.

 

“So Mrs. Smith, your baby boy is healthy and I don’t see any complications with your laboring. All you need to do is don’t do stressful things and eat healthy foods and walk for atleast 10 minutes in the morning.” I nod.

Nagpaalam na kami sa doktora’t hindi ko alam bakit parang kinakabahan ako o excitement ‘tong nararamdaman ko dahil malapit nang lumabas ang anak ko at makikita na niya ang mundong ‘to?

 

“Dito ka muna. Magbabayad lang ako.” Tumango ako’t naupo sandali habang hinihimas ang tiyan ko.

“Konting tiis nalang baby… konting tiis nalang…” I murmured and look in front but surprisedly, I saw someone I shouldn’t see.

Parang slow motion siyang naglakad sa harap ko’t sinundan ko siya ng tingin. What he’s doing here? He was holding a bouquet of flowers at ang bilis bilis na naman ng takbo ng puso ko. Sa sobrang kaba ko ata ay pumadyan ang bata sa sinapupunan ko’t bigla nalang sumakit ang tiyan ko.

 

“Aww~” Nilingon ko si Kuya Zhayb and he was still paying. Napatingin ako sa paanan ko when I became wet.

 

“Oh my gosh! Someone help! The lady is giving birth!” Sigaw nung kana. Shvta lang. Sana brinoadcast niya pa’t nagpadala ng camera man dito putcha pie. Napayuko ako’t nagpapasalamat ako’t natakpan ng buhok ko ang mukha ko.

 

“Hey! You okay?! God! Why you’re giving birth earlier?!” Kuya Zhayb ask as he carry me. Di ko pansin yung ingay. Lutang ang isip ko dahil nakita ko siya. Bakit… bakit nagpakita ka kaagad?

Tinignan ko ang anak kong nasa incubator. Kailangan siyang iincubate dahil napaaga ng ilang linggo ang paglabas niya.

 

“Grabe baby~ Nakita ko lang ang Daddy mo, masyado ka namang natuwa’t nagmadaling lumabas.” Hindi ko alam kung matutuwa ako o maawa dahil naging mahina ako. Sinungaling yung doctor. Sabi niya malakas ang kapit ng bata. Pero bakit ayan? Anong nangyari? T^ngna. Papakulong ko yung doctor na yon pag may nangyari sa anak ko.

 

“Hey~” I look at my side and I saw Kuya Zhayb.

 

“Anong ipapangalan mo sa kanya?”

 

“Sedrih.”