A Feeling So Strange 3 ✔

CHAPTER 67 : A Flashy Back

Sehun’s POV

“Hon, k-kapit ka lang!”

“Dali Sehun! Dali!”

“H-hon… hooh! Hooh! Hooh! Lalabas na!”

“Pigilan mo muna Xyla! Sehun, Dalian mo! Love! Ready my tools!”

“Ate!”

 

Jusko! Abot-abot ang kaba ko habang karga siya sa mga bisig ko papunta sa Medical room ng bahay.

 

“Ang mga bata! Naiwan sa labas! Kyle, Sienna! Check before them!”

 

“Sama na kami!” Taranta na lahat. Hinigpitan ko ang hawak sa kanya hanggang marating na namin ang kwarto.

 

“Maiwan na kayo dito. Sehun, ipasok mo na siya!” Nagtuloy-tuloy ako sa loob at inalalayan ako ni Lae na maihiga siya.

“Lay, please…” He nods and wears his mask and operating gloves. Nanatili ako sa uluhan niya’t hawak ang kamay niya.

 

 

“Lala, kaya mo yan. Andito lang ako. Hindi ka na mag-iisa sa pagluwal ng anak natin. Hindi ko bibitawan ang kamay mo. I love you Lala. I love you. I love you. I love you.” I kiss those tears coming out from her eyes.

 

 

“Iire mo lang Xyla!” Humigpit ang kapit niya sa kamay ko’t hindi ko binitawan yon.

“AAAAAAAAAAAAAA!”

“Sige pa!” She keeps pushing while holding my hand tight.

A tear fell from my eyes when I saw Lay holding our little angel. Napatingin ako sa kanya nang lumuwag ang hawak niya sa kamay ko’t tumunog ng diretso ang heart monitor.

 

“Lala? H-hon?” Lumipat ako sa gilid niya’t hinawakan ang pisngi niya.

 

“L-Lay! What’s happening?! Lala?! Lala?!”

 

 

“Tumabi ka muna Sehun!” Umiling ako pero inalis ni Lae ang kamay kong nakahawak sa kamay niya. Bahagya akong lumayo. I brush my hair and look at her. Lay and Lae was doing something to revive her. They keep pumping her chest with those things.

 

 

Hindi mo ako pwedeng iwan. Hindi na ako papayag na iwan mo ako ulit. Ayoko nang maulit ang dati. You can’t leave me Lala. You can’t… hindi ko na kakayanin.

 

 

***Flashback***

8 YEARS BEFORE…

(Still Sehun’s POV)