„Kochałam cię. Nawet jak wszyscy mówili, że dokonałam złego wyboru, kochałam cię."
TRIGGER WARNING.
Historia o Draco Malfoy'u zawierająca akty przemocy, używki; alkohol, narkotyki, dopalacze. Zabawę nożami, przemoc fizyczna i psychiczna, próby samob...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
N.
Mijały dni, a nawet tygodnie. Nie widywałam się z Draco. Znikał ciągle, a ja nie zawracałam sobie głowy szukaniem go. Martwiłam się, to fakt, ale moje serce cieszyło się każdego dnia spędzonego razem z Louisem. Chłopak był dobry. Był dobry dla mnie i tylko dla mnie. Nie jesteśmy oficjalnie parą. Nie wiem czy chłopaka boi się mnie o to zapytać, czy boi się odrzucenia. Przecież uwielbiam go i nie zastanawiałabym się długo nad odpowiedzią.
Dołuje mnie fakt, że jak rozmawiamy chłopak mnie słucha, a jak ja go o coś zapytam nagle milknie lub zwyczajnie kończy rozmowę. Denerwuje mnie to, że on mnie zna, a ja go wcale nie. Za mało wiem o brunecie o ciemnych oczach, a chciałabym poznać go całego. Wiedzieć co lubi jeść, lub co lubi robić. Chcę wiedzieć o nim dosłownie wszystko.
— Lou.— zaczęłam, gdy moja głowa leżała na jego kolanach, a on bawił się moimi włosami. Usłyszałam tylko ciche mhm, więc dalej zaczęłam kontynuować moją gadkę.— Zagrajmy w pytania. Chcę dowiedzieć się czegoś o tobie.—zaproponowałam, a wzrok chłopaka spotkał się z moim.
— Och, pokaz na co cię stać.— mruknął zrezygnowany, skanując wzrokiem moją twarz.
Wyprostowałam się, siadając po turecku, a chłopak usiadł tuż przede mną, biorąc w dłonie moją rękę którą zaczął się bawić.
—Ja zacznę.— mruknęłam, unosząc dumnie brodę.— Kiedy się urodziłeś?
— Osiemnastego lutego.— odpowiedział, z uniesioną brwią. — Roku 1979.
— A więc masz osiemnaście lat?— zapytałam, rozchylając swoje wargi w szoku.
— Uznaje to za pytanie, kochanie.— mówi.— Mam osiemnaście lat.
— Ulubiony kolor?— zapytałam ciekawa.
— Lubię szary.— mruknął, na co tylko skinęłam głową.
— Też go lubię.— wzruszyłam ramionami i kontynuowałam.— Masz rodzeństwo?— zapytałam, przymrużając oczy. Brunet nagle zbladł, a uśmiech zszedł z jego twarzy. Przestraszyłam się i spojrzałam na niego zdezorientowana.— Lou?
— Mam brata i siostrę.— chrząknął, odpowiadając na moje pytanie.
— Są starsi czy młodsi?— kontynuowałam. Chłopak tylko się zaśmiał i pokręcił głową.
— Ciekawska, co?— mruknął, a ja skinęłam twierdząco głową. — Brat starszy o rok, a siostra młodsza o rok.
— Zapewne zaprzyjaźniłabym się z nią, prawda?— uśmiechnęłam się dumnie. Chłopak nie odwzajemnił mojego uśmiechu i tylko pokręcił przecząco głową.
— Nie sądzę.— przymrużył oczy i odpowiedział mi z grymasem.
— A jak mają na imię?— zapytałam, kontynuując temat.
