Δε θέλω να μαυρίσεις την ψυχή σου για εμένα!

297 25 16
                                    

Ε: Μίλα!
D: Αρχικά σε ευχαριστώ που με άφησες να σου μιλήσω...
Ε: Τελείωνε και μπες στο θέμα!
D: Ναι...

Φαινόταν κάπως φοβισμένος...

Ε: Είσαι καλά???, είπα με ψυχρό βλέμμα.
D: Όχι... Αλλά το παλεύω...
Ε: Τι έγινε???

Δε μίλησε... Άρχισε να δακρύζει... Μου έκανε νόημα να καθήσω δίπλα του. Στην αρχή σκέφτηκα να μην πάω, αλλά φαινόταν πως χρειαζόταν κάποιον... Έχε χάρη που είμαι ψυχοπονιάρα... Κάθησα δίπλα του και περίμενα να μου απαντήσει... Με αγκάλιασε τόσο απότομα που δεν κατάλαβα ούτε ότι κουνήθηκε καλά καλά...

D: Συγνώμη! Συγνώμη για όλα όσα σου έκανα!
Ε: Τι είναι αυτά που λες??? Τι έκανες???
D: Που σε πλήγωσα... Ο μοναδικός άνθρωπος που με αγαπάει έκλαψε εξ αιτίας μου...
Ε: Μην το λες αυτό...
D: Γιατί??? Ψέματα λέω???
Ε: Στέγνωμα..., είπα και στέγνωσε τελείως.
D: Ευχαριστώ...
Ε: Χαρά μου... Τι συμβαίνει???
D: Σ' αγαπάω! Αυτό συμβαίνει!
Ε: Μας έπεισες...
D: Τι θέλεις να κάνω για να σ' το αποδείξω???
Ε: Κοίταξέ με στα μάτια και πες το!

Μου έπιασε τα χέρια, με κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε.

D: Σ' αγαπάω...
Ε: Και τότε τι ήταν αυτά στο τηλέφωνο???
D: Ο Ξέρεις-Ποιος ήρθε στο σπίτι μας... Με ανάγκασε να σε πάρω τηλέφωνο και να σου πω όλα αυτά... Δεν τα εννοούσα όμως!
Ε: Μήπως έκανε και κάτι άλλο???
D: Πού το ξέρεις???
Ε: Μόλις ακούμπησες το χέρι μου έβγαλε μια πράσινη λάμψη..., είπα και ανέβασα το μανίκι του.

Το σημάδι του σκότους... Ξανά... Ευτυχώς που το στιλέτο είναι ισχυρό... Αλλιώς δε θα μπορούσα να το χρησιμοποιήσω στην τελική μάχη...

Ε: Να σ' το αφαιρέσω???
D: Όχι! Δε θέλω να μαυρίσεις την ψυχή σου για εμένα!
Ε: Δεν έχω πρόβλημα-
D: Όχι είπα!
Ε: Καλά...

Περάσαμε λίγη ώρα με την ησυχία να κυριαρχεί ( πώς τα λέω έτσι! )... Εγώ χαϊδεύω το σημάδι του και εκείνος με κοιτάει...

D: Με ανακουφίζει αυτό...
Ε: Πονάει???
D: Λίγο...
Ε: Κάτσε λίγο...

Πήγα στη βαλίτσα μου και πήρα το στιλέτο στα χέρια μου.

D: Μην τολμήσεις!
Ε: Δε θα σε ρωτήσω κιόλας!
D: Μην το κάνεις, σε παρακαλώ!, είπε και πήγε να μου πάρει το στιλέτο.
Ε: Έτσι και το ακουμπήσεις, θα-
D: Θα??? Τι??? Θα με σκοτώσεις??? Καν' το!
Ε: Δεν είπα κάτι τέτοιο...
D: Έτοιμη ήσουν...
Ε: Κάθησε κάτω...
D: Δε σου επιτρέπω να το αφαιρέσεις!
Ε: Μας ανατρίχιασες... Φέρε το χέρι σου...

Harry Potter and the lost girl ( greek version )Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt