Harry Potter and the lost girl ( greek version )

Η επιστροφή... Ή μήπως όχι???

*Κοινό δωμάτιο του Gryffindor*

Φτάσαμε και κάθομαι στον καναπέ να κοιτάζω τη φωτιά... Σκέφτομαι τον Malfoy... Όταν ήταν μωρό μπήκα μέσα στην ψυχή του... Το μέλλον του έλεγε πως θα παντρευτεί την Astoria... Πρέπει να τον αφήσω... Άλλωστε αυτό είναι το πεπρωμένο του... Πονάει η καρδιά μου... Αλλά είναι το καλύτερο για όλους... Βγήκα έξω και άρχισα να τον ψάχνω. Τελικά τον βρήκα στον πύργο αστρονομίας.

Ε: Τι κάνεις εδώ???
D: Σκέφτομαι...
Ε: Τι σκέφτεσαι???
D: Το μέλλον μου... Το μέλλον ΜΑΣ...

"Μας"...

Ε: Ήθελα να σου μιλήσω σχετικά με το μέλλον "μας"...
D: Ωχ... Για πες...
Ε: Όταν ήσουν μικρός είδα την κοπέλα που θα παντρευτείς...
D: Είδες εσένα να υποθέσω...
Ε: Όχι... Είδα την Astoria...
D: Τι??? Εγώ-
Ε: Άσε με να τελειώσω... Τα σκέφτηκα όλα... Αν είσαι μαζί μου, θα υποφέρεις... Αξίζεις κάτι που δε μπορώ να σου δώσω... Αγάπη...
D: Γιατί δεν μπορείς να μου το δώσεις???, είπε με δάκρυα στα μάτια του...
Ε: Επειδή δεν ξέρω πώς να αγαπάω πραγματικά... Αξίζεις κάποιον που θα σε κάνει ευτυχισμένο..., είπα, έβγαλα το δαχτυλίδι του και του το έδωσα.
Ε: ... Αλλά δεν είμαι εγώ...
D: Όχι! Όχι! Αρνούμαι να σε χάσω τώρα! Είχα προετοιμαστεί για την τελική μάχη, αλλά όχι για τώρα!, λέει ενώ δάκρυα κυλάνε στο πρόσωπό του και καταλήγουν στο πάτωμα...
Ε: Κλαις... Εξ αιτίας μου... Δε σου αξίζω...
D: Πες μου ότι δεν τα εννοείς όλα αυτά!

Δε μπορώ να του απαντήσω... Τα εννοούσα όλα... Δεν το αρνούμαι πως τον αγαπάω... Αλλά δεν μπορώ να του δώσω όλα όσα αξίζει...

D: Όχι... Λες ψέματα!
Ε: Μακάρι να έλεγα... Αλλά λέω την αλήθεια... Ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου... Αλλά λέω αλήθεια...
D: Δηλαδή... Τελειώσαμε??? Πάει??? Τέρμα??? Δε θα το παλέψουμε καθόλου???
Ε: Δεν υπάρχει κάτι για να παλέψουμε...
D: Τι?! Πώς μπορείς να το λες αυτό?! Εμείς τι είμαστε δηλαδή?!
Ε: Τίποτα... Ίσως κάποτε να μπορέσουμε να είμαστε φίλοι...
D: Φίλοι?! Πώς είναι δυνατόν αυτό?! Μετά από όλα όσα περάσαμε?!
Ε: Λυπάμαι... Είναι το καλύτερο για-
D: Για ποιον?! Για ποιον θα είναι καλύτερα?!
Ε: Για όλους!
D: Δεν ξέρω για εσένα... Ούτε για τους φίλους σου... Εμένα όμως θα έχει καταστραφεί ολόκληρος ο κόσμος μου!
Ε: Λυπάμαι... Δε μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό...
D: Τώρα το καταλαβαίνω... ΠΟΤΈ ΔΕ ΜΕ ΑΓΆΠΗΣΕΣ! ΣΕ ΕΡΩΤΕΎΤΗΚΑ, ΉΜΟΥΝ ΈΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΏΣΩ ΤΑ ΠΆΝΤΑ! ΕΝΏ ΕΣΎ ΜΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΎΣΕΣ!
Ε: Αν πιστεύεις πως σε χρησιμοποίησα έστω και για ένα δευτερόλεπτο, είναι πρόβλημά σου! Τουλάχιστον εγώ ξέρω την αλήθεια!
D: Ποια αλήθεια δηλαδή?!
Ε: ΌΤΙ ΌΛΟΙ ΌΣΟΙ ΑΓΑΠΆΩ ΠΈΘΑΝΑΝ! ΟΙ ΦΊΛΟΙ ΜΟΥ, Η ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΆ ΜΟΥ... ΜΌΝΟ Ο ΑΔΕΡΦΌΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΈΧΕΙ ΑΠΟΜΕΊΝΕΙ! ΚΙ ΕΣΎ ΝΟΜΊΖΕΙΣ ΠΩΣ ΣΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΊΗΣΑ! ΠΉΓΑΙΝΕ, ΛΟΙΠΌΝ, ΣΤΗΝ ASTORIA, ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊ! Αλλά σε προειδοποιώ... Θα φύγω από το Hogwarts!
D: Τι?! Δε θα το κάνεις!
Ε: Θα το κάνω! Γιατί δε θέλω να χάσω κάποιον άλλον! Σε μία ώρα, το πολύ, θα φύγω και θα επιστρέψω για την τελική μάχη! Άλλωστε, δε με κρατάει κάτι εδώ πια...
D: Ούτε εγώ???
Ε: Εσύ είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θέλεις... Το μυαλό μου θα είναι πάντα εδώ, οπότε σε περίπτωση που με χρειαστείτε ή κάποιος είναι σε κίνδυνο, φωνάξτε το όνομά μου και θα έρθω..., είπα και με μια κίνηση του χεριού μου βρέθηκα στο κοινό δωμάτιο...