Harry Potter and the lost girl ( greek version )

Το όνειρο...

Ε: Εμμ...
D: Ακούω... Ή αν δε θες να μου πεις ποιος είναι, πες μου τουλάχιστον γιατί μου είπες πως είμαι εγώ???
Ε: Για να σε προστατεύσω...
D: Εμένα ή εσένα?!
Ν: Draco! Ξέρει πολύ καλά τι λέει!
Ε: Άφησέ τον Narcissa! Δεν αξίζει τον κόπο... Βλέπω πως ο πατέρας σου σε έκανε σαν τα μούτρα του... Κρίμα... Και δε σου φαινόταν... Narcissa, εμείς θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή...
Ν: Εντάξει... Καλό απόγευμα Eva!
E: Καλό απόγευμα Narcissa...

Η μητέρα μου χάθηκε με μια κίνηση του ραβδιού της.

Ε: Ακόμα εδώ είσαι?! Δίνε του!
D: Όπως είπα: ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΑΥΤΌΣ ΠΟΥ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΊΜΑΙ ΘΥΜΩΜΈΝΟΣ!
Ε: Δεν πιστεύω να μου φώναξες!
D: Κρίμα... Γιατί το έκανα!

Χρησιμοποίησε την ταχύτητα του βαμπίρ και με κόλλησε σε έναν τοίχο.

D: Καν' το! Σκότωσέ με! Τουλάχιστον θα ξέρω πως έφυγα από αυτόν τον κόσμο χωρίς να έχω βλάψει κάποιον!

Δεν μίλησε... Μόνο με κοιτούσε σαν πληγωμένο κουταβάκι...

Eva's flashback

Είχα δέσει τη Narcissa και τον Lucius και ήταν τελείως ανίκανοι για να αντιδράσουν...

Lucius: Άφησέ τον κάτω!
Ε: Γιατί?! Μου κατέστρεψες τη ζωή! Κι εγώ θα καταστρέψω τη δική σου!
Narcissa: ΌΧΙ! DRACO!
Ε: Σκάσε! Μου αποσπάς την προσοχή!
Ν: Άφησέ τον! Θα κάνω ό,τι θες!
Ε: Ό,τι θέλω???
Ν: Ό,τι θέλεις!
Ε: Να με ξαναφέρεις κοντά στον αδερφό μου!
Ν: Δεν μπορώ να το κάνω αυτό!
Ε: Τότε δεν τον αφήνω! Αντιθέτως κιόλας, λέω να του ρίξω και μια κατάρα... Τι λες???
Ν: ΌΧΙ! ΜΗΝ ΤΟΛΜΉΣΕΙΣ!
Ε: Χαχαχα, μ' αρέσει όταν σε βλέπω να υποφέρεις! Συνέχισε! Χαχαχαχαχαχαχα!

Άκουσέ με...
Φώναξέ με...
Την κατάρα που σου ρίχνω...
Αιώνια να τη θυμάσαι...
Με την αδελφή ψυχή σου ποτέ να μην τα βρεις...
Αλλιώς θάνατο βασανιστικό να βρεις!

Ν: ΟΧΙΙΙΙΙ!!!
Ε: Χαχαχαχαχαχαχα! Αυτό γιατί μου στέρησες την ευτυχία, Lucius! Ας του ρίξω και μια δεύτερη...
Ν: Όχι! Η μία δεν είναι αρκετή?!
Ε: Όχι βέβαια! Θέλω να σας δω να υποφέρετε! Και είναι ο μόνος τρόπος!
Ν: Σε ικετεύω!!!

Η Narcissa έκλαιγε με λυγμούς ενώ ο Lucius είχε δακρύσει... Όμως δυστυχώς τίποτα δεν με σταματούσε τότε...

Ε: Λυπάμαι... Που δε λυπάμαι! Χαχαχαχαχαχαχα!

Είσαι ο εκλεκτός...
Ο ένας και μοναδικός...
Είσαι για 'μένα αυτός...
Που δε θα δει το φως!

L: Όχι!!!
Ε: Χαχαχαχαχαχαχα! Ας τον αφήσω λοιπόν στην κούνια... Μιας που τελείωσα με τις κατάρες...
Ν: Πριν φύγεις θέλω να μου απαντήσεις σε κάτι...
Ε: Ακούω...
Ν: Τι θα του κάνει η κάθε κατάρα και πώς λύνεται???
Ε: Με έχεις για χαζή??? Σιγά να μη σου πω! Ή μάλλον θα σου πω... Αλλά με ένα αντάλλαγμα...
Ν: Σε ακούω...
Ε: Γνωρίζεις για την τελική μάχη... Σωστά???
Ν: Ναι...
Ε: Θέλω να με βοηθήσεις να την κερδίσω...
Ν: Ζητάς πολλά για να μου πεις απλά την λύση της κάθε κατάρας...
Ε: Λυπάμαι... Αυτά μπορώ να δώσω... Αυτά μπορείς να δώσεις...
Ν: ...
Ε: Λοιπόν??? Έχουμε συμφωνία??? Ή καλύτερα... Όρκο?!
Ν: Δε θα το κάνεις...
Ε: Ω ναι... Θα το κάνω!