Harry Potter and the lost girl ( greek version )

Αποχαιρετισμός και η αρχή των διακοπών!

Eva's pov

Τι του λες τώρα??? Πως θα με χάσει στην τελική μάχη γιατί δεν μπορώ να σκοτώσω τον Voldy??? Πώς θα το πάρει???

D: Όπα κάτσε... Αφού ό,τι παθαίνει ο Voldemort εσύ δεν μπορείς να το πάθεις... Τότε γιατί απλώς δεν τον σκοτώνεις??? Έτσι θα κερδίσεις την τελική μάχη ΚΑΙ θα σε έχω δίπλα μου μετά από τη μάχη!
Ε: Μακάρι να ήταν τόσο απλό...

Είχαμε ήδη φτάσει στον κοιτώνα.

D: Τι εννοείς???
Ε: Θα σου εξηγήσω άλλη ώρα...

Την ώρα που πήγα να κλείσω την πόρτα με άρπαξε και με σήκωσε σαν σακί με πατάτες. Έκλεισε την πόρτα και με πήγε στο δωμάτιό μου. Με πέταξε στο κρεβάτι και ξάπλωσε δίπλα μου.

D: Όχι άλλα ψέματα αγάπη μου... Βαρέθηκα τα ψέματα...
Ε: Πώς με είπες???
D: Αγάπη μου... Έτσι θέλω να σε λέω... Σου αρέσει???
Ε: Πολύ..., είπα και τον αγκάλιασα.
D: Τέρμα τα ψέματα???
Ε: Ναι...
D: Θα μου πεις τώρα τι θα γίνει???
Ε: Εντάξει...

Ολόγραμμα

Ε: Είναι ο μόνος τρόπος!
Albus: Μα αν συνδέσεις τον εαυτό σου με τον Ξέρεις-Ποιον, δε θα μπορείς να τον σκοτώσεις αν δεν σκοτωθείς κι εσύ!
Ε: Καλώς... Τότε θα αυτοκτονήσω! Απλώς δώσε μου το φίλτρο για να τελειώνουμε! Αλλιώς ξέρεις τι θα κάνω!
Α: Λυπάμαι...
Ε: Πολύ καλά! Απενεργοποιώ τα συναισθήματά μου!
Α: ΌΧΙ!

*15 λεπτά αργότερα, κάπου στο Hogwarts*

Ε: Μουσική κατάρα!

E: Αχ... Πολύ καλύτερα...

*Την επόμενη μέρα*

Ε: Γεια σου Tommy...
T: Μη με λες έτσι! Τι έπαθες???
Ε: Τι να πάθω??? Μια χαρά είμαι! Μιας που μου σκότωσες ό,τι αγαπούσα!
Τ: Εσύ το επέλεξες.

Με μια κίνηση του χεριού μου βρέθηκε στον τοίχο. Τον κρατούσα στον αέρα.

Ένα πράγμα θέλω να κάνω...
Μόνο και μόνο για να σε πεθάνω...
Ό,τι παθαίνω εγώ, εσύ να το αισθάνεσαι...
Ακόμα και αν καώ κι εσύ θα καίγεσαι...
Να ενώσω θέλω τον πόνο μου...
Αλλά όχι τον φόβο μου...
Ό,τι πάθεις εσύ...
Θα το πάθεις μόνο εσύ!

Τέλος ολογράμματος

D: Άρα ό,τι πάθεις εσύ το παθαίνει κι εκείνος...
Ε: Ναι...
D: Ναι αλλά λες πως ό,τι πάθει αυτός θα το πάθει μόνος του!
Ε: Κάθε κατάρα έχει ένα τίμημα...
D: Αυτές που μου έριξες??? Τι τίμημα είχαν???
Ε: Αυτή με το σκοτάδι με ανάγκασε να ζω στις σκιές... Στο σκοτάδι... Μονή μου...
D: Και η άλλη???
Ε: Να μη μπορώ να είμαι με την αδελφή ψυχή μου για 15 χρόνια... Αλλά πού να 'ξερα τότε...
D: Και αυτή η κατάρα??? Που έριξες στον Voldemort???
E: Δεν θα έχω τη δυνατότητα να τον σκοτώσω...
D: Να πάρει...
Ε: Προσπαθώ να σας κρύβω όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα... Αλλά αν πω μία αλήθεια, δε θα σταματήσω να λέω... Και η αποστολή μου μού το απαγορεύει...
D: Καταλαβαίνω...
Ε: Πρέπει να φύγουμε... Έχεις πακετάρει???
D: Ναι, πάμε!