Harry Potter and the lost girl ( greek version )

Η λύση της κατάρας.

*4 Ιουνίου*

Draco's pov

Αύριο είναι τα γενέθλιά μου... Άρα η Eva θα λύσει την κατάρα! Ήταν όρθια δίπλα από το τραπέζι των καθηγητών και μας κοιτούσε όλους με ένα γλυκό χαμόγελο. Η McGonagall της ψιθύρισε κάτι στο αυτί και η Eva της είπε κάτι, αλλά δεν κατάλαβα τι. Η McGonagall έγνεψε καταφατικά και πήγε πίσω στο τραπέζι των καθηγητών, για να συνεχίσει το πρωινό της.

Eva's pov

Ήμουν όρθια και τους κοιτούσα όλους... Έναν προς έναν... Θα μου λείψουν όλοι...

Μ: Θα σου λείψουν, έτσι???, μου ψιθύρισε.
Ε: Φυσικά και θα μου λείψουν... Είναι η μόνη μου οικογένεια...

Έγνεψε θετικά, για να μου δείξει πως καταλαβαίνει και πήγε πίσω στο τραπέζι... Το βλέμμα μου έπεσε πάνω του, αλλά με κοιτούσε ήδη. Με χαιρέτησε και του χαμογέλασα. Κάθησα στο τραπέζι και κοίταξα κάτω. Τι θα κάνω χωρίς αυτούς??? Πώς θα αντιδράσουν μόλις φύγω??? Τους αγαπώ όλους τόσο πολύ...

"Γεια σας...", είπε με διστακτική φωνή.

Ε: Καλημέρα, Vincent... Σε τι οφείλω την επίσκεψή σου???
Crabbe: Πλούσιο λεξιλόγιο... Τα σπας...
Ε: Χαχαχα! Σ' ευχαριστώ... Συμβαίνει κάτι???
Cr: Βασικά, συμβαίνει... Δεν ξέρω αν θα προλάβουμε να αποχαιρετήσουμε ο ένας τον άλλον... Οπότε...

Έσκυψε και με αγκάλιασε. Τον αγκάλιασα κι εγώ...

Cr: Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία, Eva Smith...
E: Χάρηκα επίσης για τη γνωριμία, Vincent Crabbe...

Μου χαμογέλασε και κατευθύνθηκε προς το τραπέζι του. Θα πρέπει να τους αποχαιρετήσω όλους... Η Minerva σηκώθηκε και πήγε προς το μικρόφωνο.

Μ: Καλημέρα σε όλους!
Όλοι: Καλημέρα!
Μ: Πιθανολογώ πως η Eva Smith θα ήθελε να πει δυο λόγια... Eva???
E: Έρχομαι...

Ακούστηκαν χειροκροτήματα και ζητωκραυγές.

"Πάμε Eva!"
"Είσαι η καλύτερη!"
"Σ' αγαπάμε!"

Ε: Χαχαχα! Σας ευχαριστώ πολύ! Εμμ... Να ξεκινήσω με μία συγνώμη... Συγνώμη για την οξυθυμία μου και την ανωριμότητά μου... Το μόνο που ήθελα ήταν να προστατεύσω τον αδερφό μου... Αλλά όταν σας γνώρισα... Κάτι άλλαξε... Κατάλαβα πως δε γίνεται να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι σε αυτήν τη ζωή... Καλώς ή κακώς, η ζωή είναι πολύ άδικη... Πάντως θέλω να σας επιβεβαιώσω πως δε θα έχετε τίποτα να φοβάστε μετά την τελική μάχη! Ένας φίλος μου είπε κάποτε "Πολλές φορές η καρδιά λέει σοφότερα πράγματα από το μυαλό, οπότε να την ακούς"... Εγώ, όμως, δεν την ακολούθησα ποτέ... Γι' αυτό και σε λίγες μέρες θα την κάνω... Γιατί αυτό μου λέει η καρδιά μου... Η καρδιά μου μού λέει να προστατεύσω τους αγαπημένους μου... Εσάς δηλαδή... Σας ευχαριστώ που μου δείξατε τι σημαίνει αγάπη... Σας ευχαριστώ που ήσασταν εκεί για εμένα! Σας αγαπάω όλους πάρα πολύ! Αδερφέ μου... Το ξέρω πως δε με θυμάσαι... Αλλά, να ξέρεις, πως σε αγαπώ πιο πολύ από τη ζωή μου... Και δε θα σταματήσω ποτέ να σ' αγαπώ... Ευχαριστώ...