Harry Potter and the lost girl ( greek version )

Μερικές δυσκολίες, ένας χωρισμός και μια παρακολούθηση.

*Μεσημέρι, λίμνη*

Είμαστε στη λίμνη και ο George έχει πάρει ένα τετράδιο και ένα στυλό, για να σημειώνει όσα του λέω.

Ε: Λοιπόν... Αρχικά, θα της προσφέρεις λουλούδια...
G: Ωχ...
Ε: Μη μου πεις ότι ούτε αυτό δεν είσαι ικανός να κάνεις! Λουλούδια θα της δώσεις!
G: Ευτυχώς που θα έχεις εσύ την καρδιά μου... Αλλιώς...
Ε: Τι "αλλιώς" ρε μπαμπουίνε??? Ένα μπουκέτο με λουλούδια είναι, τον Μέρλιν μου μέσα!
G: Μη μου φωνάζεις!
Ε: Καλά... Συγνώμη... Έχω τα δικά μου και ξεσπάω σε όποιον βρω...
G: Έγινε κάτι με τον Malfoy???
Ε: Πάντα γίνεται κάτι...
G: Θέλεις να μου πεις???
Ε: Μην ψάχνεις αφορμή για να γλιτώσεις! Λοιπόν... Θα καθίσετε και θα αρχίσετε να μιλάτε...
G: Τι θα πούμε δηλαδή???
Ε: Έλεος... Θα έρθει μόνη της η κουβέντα... Ξεκίνα λέγοντάς της πως είναι πολύ όμορφη σήμερα και μετά θα δεις πώς θα πάει η συζήτηση.
G: Οκ, το 'χω! Angelina... Είσαι τόσο όμορφη... Όχι μόνο σήμερα! Γενικά! Εμμ...
Ε: Ασ' το... Θα βρω εγώ κάποιες καλές ατάκες να της πεις...
F: Γεια σας, παιδάκια... Τι άκουσα??? Ραντεβουδάκι, αδερφούλη???
G: Ναι...
F: Και δεν το είπες σε εμένα ρε παλιοπροδότη?!
G: Θα σ' το έλεγα-
F: Δε θέλω δικαιολογίες! Άλλωστε δε θα μπορούσα να βοηθήσω... Θα πάω με την Emma στον πύργο αστρονομίας.
Ε: Γιατί??? Ραντεβού κι εσείς???
F: Δεν ξέρω... Μου είπε πως θέλει να μου πει κάτι πολύ σημαντικό.
Ε: Ωχ...
F: Τι???
Ε: Τίποτα... Συνεχίζουμε???
F: Ναι, συνεχίστε! Θα έρθω στο ραντεβού πάντως, να ξέρεις!
G: Όχι που δε θα ερχόσουν...
F: Είπες τίποτα???
G: Εγώ??? Άντε καλέ..., είπε ειρωνικά.
F: Έλεγα μήπως... Σας αφήνω... Πάω να βρω την κοπέλα μου!, είπε κι έφυγε.

Fred's pov

Έτρεξα στον πύργο αστρονομίας για να μην αργήσω και την είδα μπροστά από τα κάγκελα. Κοιτούσε τη θέα και χαμογελούσε.

F: Τι κάνει η αγάπη μου???, είπα και την αγκάλιασα από πίσω.

Εκείνη όμως με έσπρωξε... Γιατί με έσπρωξε???

F: Τι συμβαίνει??? Αγάπη μου-
Em: Μη με λες έτσι...

Τι?! Τι είπε μόλις τώρα???

F: Τι εννοείς???
Em: Εννοώ... Πως θέλω να χωρίσουμε, Fred... Λυπάμαι...

Πήγε να φύγει, αλλά εγώ την άρπαξα από τη μέση και την αγκάλιασα από πίσω.

Em: Άσε με...
F: Όχι... Δε θα πας πουθενά, άμα δε μου δώσεις έναν λόγο για τον οποίο με χωρίζεις!
Em: Δεν πρέπει να είμαστε μαζί...
F: Μα, τι είναι αυτά που λες?! Φυσικά και πρέπει να είμαστε μαζί! Αφού αγαπιόμαστε!
Em: Όχι... Εγώ δε σε αγαπώ πλέον...
F: Τι???, είπα και η φωνή μου έσπασε...
Em: Με άκουσες! Παράτα με!
F: Όχι... Τι έκανα και σταμάτησες να με αγαπάς δηλαδή?!, είπα και τη γύρισα προς το μέρος μου, για να με κοιτάξει.
F: Τι έκανα?!
Em: Τίποτα δεν έκανες!
F: Τότε τι?! Γιατί με χωρίζεις?!
Em: Γιατί κατάλαβα πως δε σε αγαπώ..., είπε και κοίταξε κάτω.
F: Κοίταξέ με...