Harry Potter and the lost girl ( greek version )

Ένας θάνατος και ένα ξόρκι...

Δεν ήθελα να την αφήσω να φύγει. Προσπάθησε να με σπρώξει, αλλά προφανώς δεν την άφησα. Κάποια στιγμή αποδέχτηκε το γεγονός ότι δεν πρόκειται να την αφήσω και έβαλε τα χέρια της στο σβέρκο μου. Τα ανεβάζει και μου τραβάει τα μαλλιά. Όχι πολύ δυνατά, αλλά και πάλι. Τα χέρια της ταξιδεύουν από το κεφάλι μου μέχρι και τη μέση μου. Κάποια στιγμή χωριστήκαμε και κοιταχτήκαμε στα μάτια.

Ε: Δεν έπρεπε να συμβεί αυτό...
D: Έπρεπε... Το χρειαζόμασταν και οι δύο...
Ε: Δεν έχει σημασία τι θέλουμε... Δε μπορεί να συμβεί ξανά..., είπε και απομακρύνθηκε.

Άρχισε να κάνει πίσω βήματα και μου γύρισε την πλάτη. Τι?! Κανείς δε μου γυρνάει την πλάτη εμένα! Την άρπαξα από τον καρπό και την έφερα κοντά μου.

Ε: Παράτα με!

Αντιδρούσε όπως και πριν... Λες και ξεχνάει πως είναι καθηγήτρια... Η δική μου καθηγήτρια...

D: Ποτέ... Δε θα σε παρατήσω ποτέ...
Ε: Θα έπρεπε! Η Astoria είναι πολύ καλό κορίτσι και δεν της αξίζει αυτό που της κάνουμε!
D: Η τύπισσα σε κάρφωσε με παλούκι στην καρδιά!
Ε: Το μετάνιωσε!
D: Δεν έχει σημασία! Θα μπορούσε να σε έχει σκοτώσει!
Ε: Δεν το έκανε όμως!
D: Θα μπορούσε να το κάνει!
Ε: Δε θα μπορούσε!
D: Θα μπορούσε!

Παρατήρησα πως άρχισε να δακρύζει...

D: Τι έπαθες???
Ε: Γιατί συμβαίνει πάντα αυτό???
D: Ποιο αυτό???
Ε: Γιατί πάντα, μετά από μια τρυφερή στιγμή μας, πρέπει να τσακωνόμαστε??? Γιατί δε μπορούμε να έχουμε μια γαλήνια συζήτηση??? Ήρεμη... Χωρίς καβγάδες! Και ας είναι έστω και για μία φορά!, είπε και εξαφανίστηκε.

Μάλλον χρησιμοποίησε την ταχύτητα του βαμπίρ... Με άφησε εδώ... Μόνο μου...

Ε! Είμαι κι εγώ εδώ!

Δεν είναι το ίδιο... Εσύ είσαι το υποσυνείδητό μου...

Σου προτείνω να πας στον κοιτώνα σου...

Γιατί???

Όλο και κάποιον θα βρεις εκεί...

Κατευθύνθηκα προς τον κοιτώνα μου... Κοίτα να δεις που το υποσυνείδητό μου είχε δίκιο! Ήταν εκεί ο Blaise! Το άτομο που χρειαζόμουν...

Β: Κολλητέ??? Είσαι καλά??? Φαίνεσαι ανήσυχος...
D: Την έχασα φίλε... Την έχασα για τα καλά...
Β: Δεν κατάλαβα... Χώρισες με την Astoria??? Ε, εντάξει... Δεν είναι και τόσο τραγικό...
D: Μακάρι να ήταν αυτό, φίλε...
Β: Κολλητέ, μη με σκας! Μη μου πεις ότι έγινε κάτι με την Eva!
D: Δυστυχώς... Ανταλλάξαμε ένα πολύ τρυφερό φιλί...
Β: Και πού είναι το κακό???
D: Περίμενε... Έχει κι άλλο...