Πέφτω...

260 21 17
                                    

D: Τι βρήκες???
Ε: Δεν έχει σημασία... Το μόνο σίγουρο είναι πως θα κάνω πολλούς ανθρώπους ευτυχισμένους!, είπα και άρχισα να τρέχω.

Πρέπει να τη βοηθήσω! Είναι η κατάλληλη στιγμή! Αλλά για να τη βοηθήσω, πρέπει να βρω κάποιον...

Ε: Θέλω μια χάρη!, του είπα και με κοίταξε με απορία.
F: Τι χάρη???

Fred's pov

Ε: Θέλω μια χάρη!, είπε και την κοίταξα με απορία.
F: Τι χάρη???

Ήρθε κοντά μου και μου ψιθύρισε στο αυτί το σχέδιό της.

F: Τι?! Αυτό είναι τρέλα!
Ε: Φυσικά και είναι τρέλα! Αφού το σκέφτηκα εγώ!
F: Δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση!
Ε: Δε θες να με βοηθήσεις?!
F: Πλάκα κάνεις?! Φυσικά και θέλω! Αλλά αυτό που λες, νομίζω, πως είναι κάπως... Υπερβολικό!
Ε: Έλα τώρα...

Με κοίταξε με βλέμμα κουταβιού...

F: Όχι είπα!

Μου έκανε γλυκιά φατσούλα και μου είπε με μία αξιολάτρευτη φωνή:

Ε: Θε παλακαλώ Fled...
F: Πώς το καταφέρνεις και με κάνεις πάντα να συμφωνώ???

Εκείνη γέλασε και με αγκάλιασε σφιχτά.

Ε: Σ' ευχαριστώ πολύ, Πιθήκι!, είπε και βγήκε από το κοινό δωμάτιο.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη τρέλα που θα κάνω ποτέ στη ζωή μου! Και για κάποιον λόγο μου αρέσει που θα το κάνω! Έλεος! Είναι ό,τι καλύτερο θα κάνω στη ζωή μου! Εκτός από το να αναπαραχθεί το υπέροχο είδος μου 😏. Ελπίζω να πιάσει... Όχι, όχι αρνητικές σκέψεις! Θα πιάσει! Θα πιάσει...

Eva's pov

Αφού έπεισα τον Fred, το μόνο πράγμα που μένει να κάνω είναι να ετοιμάσω το όλο σκηνικό. Την ώρα που περπατούσα και σκεφτόμουν όλα αυτά σκόνταψα πάνω σε κάποιον.

Ε: Ωχ! Α! Εσένα ήθελα!

Με κοιτούσε με απορία και εγώ την πήγα κάπου απομακρυσμένα από εκεί που ήμασταν.

Ε: Λοιπόν! Άκου το σχέδιο!

Της το εξήγησα και συμφώνησε. Την άφησα να φύγει και της είπα να μου φέρει την άλλη. Μόλις ήρθε, της είπα τι σκόπευα να κάνω και έλαμψε το πρόσωπό της. Μου είπε πως ήταν καταπληκτική ιδέα και πως θα με βοηθήσει ό,τι και να της ζητήσω να κάνει. Μετά από λίγη ώρα, έφυγε και εγώ έτρεξα κατευθείαν στον πύργο αστρονομίας.

D: Eva!
Ε: Ωχ! Εμμ... Γεια... Συμβαίνει κάτι???
D: Σχετικά με πριν...
Ε: Κοίτα, δεν έχω πολύ χρόνο... Θα τα πούμε μετά...
D: Δηλαδή τι είναι τόσο σημαντικό που δε μπορεί να περιμένει 5 λεπτά???
Ε: Malfoy, να χαρείς! Θέλω να είναι όλα έτοιμα όταν έρθει η μεγάλη ώρα!
D: Ποια ώρα ρε Eva?! Πες μου τι συμβαίνει... Σε παρακαλώ!
Ε: Δεν έχω χρόνο! Βιάζομαι!, είπα κι έτρεξα με την ταχύτητα του βαμπίρ.

Harry Potter and the lost girl ( greek version )Donde viven las historias. Descúbrelo ahora