Amour | √

Chapter 23

Daveigh Jane aka Blue's POV

"Mommy! I'm hungry... Mommy? Mommy? I'm hungry, Mommy." Naramdaman kong ginigising ako ni Blaire habang natutulog ako. Malamang, commonsense naman.

"Appa! Wake up!" Sabi naman ni Blaire kay Jai habang inaalog-alog siya. Umikot ako ng isang ikot sa kama nang maramdaman ko na wala pala akong damit. Minulat ko agad yung mata ko at tinignan 'tong kupal na 'to.

SHIT! KUPAL KA TALAGA, JAYDEN GARCIA REYES! PUTANGINA MO. FUCK YOU SAGAD!

"Blaire?!" Napapraning kong tinawag yung pangalan niya at tinakluban ko agad siya ng kumot. Hindi niya pwedeng makita 'to.

"Jayden! Gumising kana dyan!" Sigaw ko kay Jai na natutulog habang nagbibihis ako.

"Mommy." Tinawag ulit ako ni Blaire na nakataklob ng kumot.

"Opo, baby. Wait lang po." Sagot ko habang nagmamadaling magbihis. Napaparanoid ako. Hindi talaga mapagkakatiwalaan si Jai. Pa'no kung sila makakita samin? Sobrang madi-disappoint sila.

Nagulat ako pagtingin ko sa orasan samin. Aguy! 8:00 na pala.

"Jayden! Gumising kana! Anong oras na! Hoy! Eight o'clock na! Bumangon kana dyan, Jayden. Jayden!" Sigaw ako ng sigaw sa loob ng kwarto ko. Ayaw kasing gumising. Sana hindi na lang kita hinayaan matulog dito. Fuck you ka talaga sagad!

"ANO? EIGHT NA?!" Nang marinig ni Jai yung word na eight, bumangon na siya agad.

"Shit! May shoot kami ngayon!" Biglang napraning si Jai at nagpunta agad sa bathroom.

"Shit! Bakit hindi nag-alarm yung alarm ko?!" Sigaw ni Jai sa loob ng bathroom. Aba malay ko sa'yo! Kinuha ko yung phone ni Jai sa table para tinignan kung nag-alarm ba talaga siya.

"BOBO! 7:00 PM KA NAG-ALARM!" Sigaw ko sa kanya. Ang tanga-tang mo.

"7:00 PM?!" Pati siya nagulat sa katangahan niya. Bobo ka talaga.

After kong ipaghanda ng breakfast si Blaire, lumabas na si Jai. Napaka tagal ng kupal na 'to.

"Jai, anong oras ba yung pasok mo?" Tanong ko kay Jai na nagaayos ng polo niya. May work pa ko.

"8:30." Mabilis niyang sagot.

"Pa'no 'yan? Hindi mo mahahatid si Blaire kayla Mommy?" Tanong ko sa kanya. Naguguluhan ako ngayon. Sobrang napapraning ako. Wala na kasi akong oras.

"Hindi na, boo. Sorry. Late na ko, baka matraffic pa ko eh." Sagot ni Jai sakin.

"Pa'no 'to? Late na rin ako." Napapraning kong sabi.

"Isama mo na lang si Blaire sa work mo. Photographer ako, hindi ko siya pwedeng isama." Sagot ni Jai at kinuha yung mga gamit niya. Napahawak na lang ako sa baywang at napakamot ng ulo.

"Bye-bye, boo." Jai said and kissed me on my lip. Pwee!

"Bye, Blaire. Papasok na si Appa sa work." Jai said to Blaire and finally left the condo.

"Shit. Bakit ba nag-exist 'tong araw ngayon?" Reklamo ko sa sarili ko. Uto-uto ka kasi, Daveigh Jane. Nabudol ka tuloy ni Jayden ngayon.

Hinanda ko na yung dalawang bag ko para sa gamit ni Blaire. No choice ako eh. Gosh. Author, nasaan kana? Pwede ko bang iwan sa'yo si Blaire ha? Hakdog.

Nandito na kami sa lobby ngayon. Para akong magbabakasyon sa sobrang dami kong dala. Damn! Nasaan na ba yung phone ko? Hindi ko mahanap sa sling bag ko yung phone ko.

"Blaire, just stay here. Okay? May hahanapin lang si Mommy sa bag." Ngumiti ako kay Blaire at binitawan yung kamay niya para halungkatin yung gamit ko. Masunurin naman na bata 'yan si Blaire eh.

Hinawi ko yung buhok ko at sinimulan ng hanapin yung phone ko. Bakit sa lahat ng maiiwanan ko kailangan yung pinaka importanteng bagay pa?!

Nakita ko na! Sa gamit pala ni Blaire ko nasama yung phone ko. Jusko. Mahal kong telepono!

"Blaire, let's go na." Sabi ko nang hindi tumingin sa kanya.

"Blaire." Hinihintay ko na hawakan ni Blaire yung kamay ko. Lumingon na ko sa kanya. Nakita ko na..... Wala na siya!

"BLAIRE!" Sigaw ko kasi bigla siyang nawala. Ano siya lobo? Blaire! Shit! Lagot ako kay Kuya Kai nito eh!

Pagkatapos ng phone ko, si Blaire naman?! Sinabi ko pa naman na masunurin kang bata. Bumalik ka dito, Blaire. 'Wag mo kong ipahiya.

Keane's POV

I'm now walking to my car, because my secretary ordered me to buy coffee. Ako yung Boss pero ako yung inuutusan.

As I walked calmly, I saw a child crossing and a car approaching. I immediately ran to the girl to pick her up. I felt that the coffee I was holding was thrown away so I just let it go.

Busina lang ng busina yung driver nung sasakyan. Nakita nang bata yung tatawid, balak niya ba talagang sagasaan yung bata?!

I immediately ran to the middle of the road and immediately picked up the girl. Woohoo! I breathed a sigh of relief nang makasama ko na yung bata.

"Blaire! Blaire! Blaire!" I heard a Mom shouting so we immediately approached her.

"Excuse me." I said to the woman shouting Blaire.

I was surprised when I saw Blue. What? She already has a child?!

"Blue?!" I was shocked when I said her name.

"Keane?!" Blue also mentioned my name in shocked.

"Mommy." Blaire happily greet her Mommy so blue immediately carry her.

"Saan ka ba nagpunta? Ang sabi ko sa'yo, wait lang aaa. Bakit ka tumakbo sa labas? What if na hindi dumating si Keane?" Blue worriedly said to Blaire.

Blue? Blaire? Blue already has a child? She already has a child but she introduced me as her boyfriend in her family? Gosh.

"Gosh. Thank you, Keane. You are a really handsome angel who will save us at all coast." Blue sincerely said to me so I just nodded.