Amour | √

Chapter 76

Daveigh Jane aka Blue's POV

Feeling ko good terms na kami ni Keane. Feeling ko lang naman 'yun. Tuwing kasama ko siya, feeling ko sobrang saya ko. Pero tuwing nagkikita kasi kami lagi kaming nagaaway kaya paanong masaya ako?

May family dinner kami ngayon, it's Sunday nanaman. Si Lola, bumabyahe pa talaga ng malayo para lang pumunta dito. Dapat nagsstay na lang siya sa house niya kasi medyo old na siya hahaha. Medyo old lang, nagagalit kasi siya kapag sinasabihan siya ng matanda na siya eh hahaha.

After namin mag dinner, umakyat kami ni Keane sa kwarto ko. Napa-linis ako ng kwarto ng wala sa oras jusmeyo. Sabi kasi ni Lola umakyat kami sa room ko, yung Lola ko akala mo teenager kung kiligin. Jusko!

Pagpasok namin ni Keane ng room ko, umupo agad ako sa bed ko. Sobrang rami kong kalat huhuhu.

"Maupo ka kahit saan, feel free." huminga ako ng malalim. Hindi ko talaga alam kung ano 'tong pinasok ko.

Nung una, gusto lang namin may magpakilala sa family namin na 'partner' pero hindi ko alam na sobrang layo ng mararating nito. Family dinner? OMG.

"Ba't ang rami mong gamit? Is this a department store or what?" curios na tanong sakin ni Keane habang naglilibot-libot siya sa room ko.

Sabi ko umupo ka lang, masyado ka naman nage-enjoy sa room ko !!!

"Galing 'yan sa mga fans ko. I really love them, the stuff that they give me, I can't throw them away. Alam ko kasi na galing 'yun sa mga puso nila. I need to keep them in my heart. Kahit ganito naman ako, alam ko pa din naman mag-mahal. My room is small but my heart is big." I smirked.

Proud naman akong sabihin sa lahat na yung kwarto ko sobrang gulo, pati bahay ni Kuya Kai nalindol ko. Kasi yung mga fans ko, sobrang nage-effort sila sakin. Hindi naman ako ganun kasama para hindi ma-appropriate yung efforts nila.

Dahil sa kanila nakukuha ko yung mga bagay na gusto ko *smirked*

"That's so sweet." napangiti si Keane sa sinagot ko.

"Like you said, your room is small but your heart is big, why don't you let me get into your heart?" biglang tanong ni Keane sakin kaya biglang nagbago yung emosyon ng muka ko.

"I'm sorry..." 'yun na lang yung nasabi ko. Hindi ko naman kasi inaalala na may made-develop. Akala ko lokohan lang.

"Hahaha. I was kidding." pinilit ni Keane tumawa at nahiga siya sa kama ko.

Tinignan ko lang siya na yakap yung stuff toys ko na Olaf na bigay sakin ng isang fan.

Why you're so cute? You're still cute even you're sad... I wish, pwede kong masuklian yung love mo para sakin.

"Mommy!" biglang pumasok ng room ko yung baby kong pasaway.

Bakit ako umiiyak?!!

Pagpasok ni Blaire ngumiti ako sa agad sa kanya at sabay pinunasan yung luha ko.

"Come here, baby." naka-ngiti ko siyang nilapitan at agad na niyakap.

"Tomorrow is your birthday. Are you happy?" naka-ngiti kong tinatanong si Blaire. Pero hindi niya ko sinagot kundi niyakap niya lang ako.

"Uncle Keane." pagkatapos akong yakapin ni Blaire pumunta na agad siya kay Keane.

Nung una ako lang mahal ni Blaire pero bigla kang dumating !!!

"Blaire." masayang sabi ni Keane at binuhat si Blaire sa bed ko.

"How are you? Wanna play?" narinig kong sabi ni Keane kay Blaire.

I never thought na mahilig din si Keane sa kids hahaha.

"Call your Mommy, tell her to join us here." masayang sabi ni Keane kay Blaire kaya agad akong tinawag ni Blaire.

"Mommy! Mommy! Come here, let's play." super cute naman ng baby ko ~

"Blue, are you okay?" biglang nagaalalang tanong sakin ni Keane.

So I smiled and immediately sat down next to him.

"Walang rason para hindi ako maging okay. Ikaw. Okay ka lang ba? Masyado kang na feel at home sa room ko ahh. Yakap yakap mo pa 'yang stuff toys ko." I giggled.

"So what? I feel comfortable here." Keane's giggled.

"Do you want to stay here?" I smiled at him.

"Kung gusto mo ba." Keane smiled at me too.

Ngumiti lang ako sa kanya at tumayo para buksan yung TV. Pinalabas ko yung cocomelon kaya nagulat ako biglang humarap agad si Blaire sa TV at nagmamadaling lumapit sa TV.

"Napaka bilis, Blaire ha, sobrang bilis." I giggled.

Tumayo din si Keane sa kama ko at dahan-dahan lumapit sakin. Anong problema nito?

"Miss, may I ask your name?" nagulat ako sa amats ni Keane.

"Yeah, I'm Co." I smiled at him.

"Co what?" Keane raised his brow at me.

"Cocomelon." I chuckled.

Naboboang nanaman ate niyong asul hahahahaha.

"That's nice. Cool." Keane's giggled.