17

1.6K 122 37
                                    

- Co wy tu jeszcze robicie? - przyszedł do salonu Hubi.

- Jemy, chcesz trochę? - powiedziały jakby nigdy nic Doknezianki i podały mu kawałek pizzy.

- No dajcie trochę, akurat zgłodniałem - zaczął zajadać, ale po chwili chyba sobie przypomniał, że mieliśmy wyjechać - Ale kiedy wyjeżdżacie?

- Pod koniec lipca - uśmiechnęły się niewinnie.

- Pod koniec lipca?! - prychnął - No chyba w waszych snach. Macie tydzień.

- Hubert, przyjechałyśmy tu z drugiego końca Polski, planowałyśmy to od lutego, dzięki wam się zaprzyjaźniłyśmy. Nie możesz nas tak teraz wyrzucić. Przyjechałyśmy tu na miesiąc i nic tego nie zmieni - powiedziały stanowczym głosem - I lepiej nas nie prowokuj - dodały po chwili.

- Bo co? - prychnął - Bo piętnaście dzikich dziewczynek zacznie krzyczeć i mi rozkazywać? - wyśmiał je.

- Nie chcemy ci nic robić, ale nas do tego zmuszasz. Przyjechałyśmy tu specjalnie dla was, ledwo namówiłyśmy rodziców - one go biorą na litość? Mądre w sumie.

- Dobra, możecie zostać, ale nie zawracajcie mi tak głowy - powiedział z politowaniem - A Karol nie śpi w moim pokoju - dodał stanowczo.

Tylko kiwnąłem głową na tak. Hubi już chciał wrócić do swojego pokoju.

- Hubert... - zacząłem niepewnie - A możemy chwilę pogadać? - spojrzałem na dziewczyny i przełknąłem głośno ślinę. One kiwnęły głową i uśmiechnęły się niepewnie, jakby chciały mi dać do zrozumienia, że będzie dobrze.

- Niech ci będzie - powiedział niechętnie, nawet się nie obracając.

Uśmiechnąłem się niepewnie do dziewczyn i poszedłem z Hubim do jego pokoju.

- No, co chcesz? - spytał podirytowany gdy zamknąłem drzwi.

- Czemu się tak zachowujesz? - zmartwiłem się.

Cisza.

- Powiesz mi czy nie? - interesowałem się.

On patrzył na mnie tylko wkurzonym wzrokiem.

- Hubert?

- Nie chciałem cię całować okej?! - wkurzony wrzasnął. Założę się, że dziewczyny to słyszały.

Stałem w ciszy, czekałem co powie dalej.

- Nie wiem co się ze mną stało w tamtym momencie, przepraszam... - powiedział wkurzonym, a zarazem łamiącym się głosem.

To wszystko przez widzów! DxD [ZAKOŃCZONE]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz