To wszystko przez widzów! DxD [ZAKOŃCZONE]

23

- Dlaczego oznaczyłeś jakieś Doknezianki DxD? - przeczytałem odpowiedź na relację, którą przed chwilą wrzuciłem - No, oznaczyłem je, bo to one są w tamtym busie. Lecimy dalej. Czemu oznaczyłeś konto, które ma w nazwie dxd? - przeczytałem - Tak jak mówiłem, to Doknezianki były w tym busie, a w nazwie mają to DxD, nic na to nie poradzę.

Postanowiłem zlecieć teraz gdzieś niżej i wylosować coś z dołu.

- KAROL ODPISZ NA DOKNEZIANKACH BO MY PŁACZEMY PRZEZ CIEBIE - do tego było wysłane zdjęcie brzucha Hubiego. Niekontrolowanie się uśmiechnąłem, a nawet lekko zaśmiałem - To stara wiadomość. Kilka miesięcy temu ciągle spamiły mi takimi wiadomościami - powiedziałem. To śmieszne, że spośród tylu wiadomości wylosowałem akurat tą.

Przeczytałem jeszcze sporo wiadomości, na niektóre jakoś śmiesznie odpisałem. Czasem nie mieściło mi się w głowie to, jakie rzeczy ludzie piszą do Youtuberów.

Skończyłem nagrywać i włączyłem messengera. Od Doknezianek był oczywiście wielki spam. Postanowiły, że wyślą wszystkie zdjęcia, które zrobiły przez ostatni miesiąc. Wysłały też już parę editów. Było na pewno kilka w stylu "czego nauczyły mnie Doknezianki". Oglądałem to wszystko i wzruszyłem się. Nagle zobaczyłem, że dzwoni do mnie Hubi.

- Hej Karol, widziałem, że jesteś już w domu. Jak minęła podróż? - usłyszałem jego uroczy głosik.

- A dobrze. Wszyscy wspominaliśmy ten miesiąc - powiedziałem.

- No to fajnie, dla mnie jest teraz za cicho - stwierdził lekko smutny.

- Przyzwyczajaj się, raczej nie szybko cię znowu nawiedzą - zażartowałem.

- A szkoda, będzie mi brakowało tych zajebistych naleśników i tostów.

Rozmawialiśmy chyba z dwie godziny. Wspominaliśmy ostatnie kilka miesięcy. W końcu historia z Dokneziankami nie zaczyna się jak przyjechały. Zaczęła się szesnastego lutego.