Toprağın kokusunu ciğerlerime çektim. Ait olduğum yerden çok uzaktaydım, bu ev bana ait değildi. Yerine oturmayan bazı şeyler vardı.
Ben Suçlu değilim, onlar Suçlu.
Bu hayatı yaşamam benim Suçum değil.
Bu hayata katlanmamda benim Suçum değil.
Suç...
Bölüme başlamadan sol altta ki küçücük, minicik yıldızı parlatsak en fazla ne olabilir ki? Bence bir deneyelim. Ne dersiniz?
Kırmızı kalpleri buraya alalım.
Keyifli okumalar dilerim...
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
15.BÖLÜM | İKİLEM
Hayır hayır olmamış olsun. Sakın olmasın! Savaşa baktım. Benden farksız, değildi. O da şaşkındı. Hızlıca kapıyı açtım. Gördüğüm şey ile ağlamaya başladım.
"Ben onu isteyerek vurmadım. Hayır hayır!" Bembeyaz tüyleri vardı. Savaş, yavru kedinin yanına oturdu.
"Canı çok acımıştır. Allah beni kahretsin!"Sağ sola gitmeye başladım. Ben bir canlıyı öldürdüm. Başımı ellerimin arasına aldım. O esnada Savaş yanıma gelip kolumu tuttu.
"Sakin ol!"Kediye baktım. Hareketiz bir şekilde yatıyordu. Gözümden bir damla yaş düştü.
"Ben." Savaş kolumdan tutup arabanın kapısını açtı. İçeriye oturttu.
"Burada bekle." Başımı tamam anlamında salladım. Savaş kapıyı kapatıp arka tarafa gitti. Ne yaptığını göremedim. Kedideydi gözüm.
O yaşamazsa eğer kendimi asla affetmem. Savaş, arka kapıyı açtı. Dikiz aynasından baktım. Poşet gibi bir şey seriyordu. Hızlıca kedinin olduğu tarafa gidip kediyi kucağına aldı. Sonrasında açık olan kapıdan, arkaya koydu.
"Yaşıyor mu?" Savaş, cevap vermedi. Kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna oturdu. Arabayı çalıştırdı. Sürekli arkamı dönüp kediye bakıyordum. Bacağından kan geliyordu. Gözlerim yerinden çıkacakmış gibi irileşti. Az önce böyle bir şey yoktu.
"KANIYOR, SAVAŞ KANIYOR!" Savaşın kolunu dürttüm. Savaş, dikiz aynasından baktı.
"Onu ben vurdum." Başımı ellerimin arasına aldım. Biraz vakit geçtikten sonra araba durdu. Başımı kaldırdım.
Şahinler Veteriner
Savaş, arabadan indi. Bende hızlıca kapımı açıp indim. Arka kapıyı açıp poşetlerle beraber kediyi aldı.
"Anahtar üzerinde al ve kilitle kapıları." Başımı tamam anlamında salladım. Savaşın ve kucağında ki kedinin gidişini izledim. Ne olur ona bir şey olmasın, ne olur.
Arka kapıyı kapattım. Sürücü koltuğunun yanına gelip, anahtarı aldım. Sonrasında kapıyı kapatıp kilitledim. Ağır adımlar ile veterinere girdim. Sağıma ve soluma baktım. Savaş sol tarafta sandalyede oturuyordu. Yanına hızlı adımlarla gittim.
"Ne oldu, ne dediler? Bir şey mi olmuş?" Savaş, ayağa kalktı.
"İçeriye aldılar." Bacaklarım zangır zangır titriyordu. Savaş, kollarımı eline koydu.
