Toprağın kokusunu ciğerlerime çektim. Ait olduğum yerden çok uzaktaydım, bu ev bana ait değildi. Yerine oturmayan bazı şeyler vardı.
Ben Suçlu değilim, onlar Suçlu.
Bu hayatı yaşamam benim Suçum değil.
Bu hayata katlanmamda benim Suçum değil.
Suç...
Bölüme başlamadan, küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi, bu satıra doldurabilirsiniz.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28.BÖLÜM | ADIM ADIM
Şaşkınca suratlarına baktım. Ben sadece Seçkin gelecek sanıyordum. Ailesi neden geldi ki şimdi?
"Merhaba, Nisa." Seçkin, çok heyecanlı gözüküyordu. Savaş yanıma kadar geldi. Ben ne diyeceğimi bilemedim.
"Hayırdır?" Dedi, Seçkin'in anne ve babası Savaş'ı görünce pek memnun bakmadılar. Seçkin, Savaş'a baktı.
"İçeriye almayacak mısınız?" Dedi, Savaş Seçkini üzerinde bakışlarını dolandırdı. Bende kapıdan geri çekildim.
"Olur mu öyle şey, buyurun geçin." Seçkinin anne ve babası, ilk önce geçtiler. Ondan sonrada, Seçkin karşıma geçip çiçek ve çikolatayı uzattı.
"Senin kadar tatlı değiller ama," Ellerinden aldım. Seçkin ile konuşmayalı bayağı oluyordu. En son aradığımda, arkadan kadın sesi geliyordu. Bir dahada beni aramamıştı, şimdi hangi yüz ile geliyor?
"Kim bu?" Savaş'ın iğneleyici sesi ile, bakışlarımı Savaş'a çevirdim. O Seçkine pür dikkat bakıyordu.
"Seçkin." Çiçek ve çikolatayı kenara bıraktım. Derin hızlı adımlar ile yanıma geldi.
"Nisa, bunlar kim? İstemeye gelir gibi gelmişler." Sessizce konuşmaya başladım.
"Seçkin, hatırlasana." Gözlerimi yere çevirdim. Derin, hatırlamış olacak ki sesli bir şekilde bağırdı.
"Hatırladım!" Kolunu cimcikledim. Savaş yanımızdan geçip, boş bulduğu bir kanepeye oturdu. Babaannem umarım, şu anda gelmez. Derin ve bende, salona geçtik. Seçkin'in annesi sürekli beni süzüyordu.
"Nisa kızım, gelsene şöyle yanımıza." Seçkin'in annesi demişti. Ben daha gitmeden, birisi bileğimden çekip, yanına oturttu.
"Nisa, orada rahat edemez." Savaş, dişlerinin arasında söylemişti.
"Sen kimlerdensin, oğlum?" Seçkin'in annesi sormuştu. Savaş, bileğimi tutuyordu. Derin ve Emir ise sadece duruyorlardı.
"Savaş Sarsılmaz," Kendini kısaca, tanıttı. Kadın kocasını dürtüklemeye başladı.
"Kahve içer misiniz?" Derin, gülümseyerek sordu. Kadında memnuniyet ile cevap verdi.
"İçeriz, kızım." Derin, herkesin ne içeceğini sorduktan sonra bana kaş göz hareketi yaptı. Ayağa kalkıp, Derin ile beraber mutfağa gittik.
