Toprağın kokusunu ciğerlerime çektim. Ait olduğum yerden çok uzaktaydım, bu ev bana ait değildi. Yerine oturmayan bazı şeyler vardı.
Ben Suçlu değilim, onlar Suçlu.
Bu hayatı yaşamam benim Suçum değil.
Bu hayata katlanmamda benim Suçum değil.
Suç...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra doldurabilirsiniz.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
43.BÖLÜM | KIRGINLIK
Savaş'ın sorusu ile dumura uğradım. Yakasında ki ellerim aşağıya doğru düştü. Savaş yüzüme masum bir bebek gibi bakmaya devam ederken, gözlerimin içleri yanmaya başladı. Sorduğu soru nasıl bir anlam içeriyordu? Haber bile yok. Neden beni harabeye çeviriyordu? Neden mutlu edemiyordu? Neden hep benden şüpheleniyordu.
"Ne demek benden mi?" Diye sordum. Ses tonum çok kısık çıkmıştı. Savaş üzerimden geriye çekildi. Bende doğruldum.
"Tek soru tek cevap, diye anlaştık." Dedi, hâlâ böyle diyor oluşu beni çileden çıkaracak.
"Savaş sen ne sorduğunun farkında mısın?" Dedim, sinirli bir şekilde.
"Farkındayım," dedi, sonrasında durdu, nefes aldı. "Atakan ile bayağıdır bir..." Cümlesine devam etmesine izin vermedim. Elimi kaldırıp yanağına sertçe vurdum.
"Yazıklar olsun." Dedim ve odadan gözlerim dolu dolu çıktım.
Nereye gideceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum. Kalbim çok kırgındı. Babası Savaş'ın aklına bunları bir yılan gibi sokmuştu. Savaş'ta inanmamak için hiçbir çaba göstermemiş.
Sakin olmalıydım. Karnımda minik bir bebek vardı. Kendimi sakin tutmak için yapmam gereken tek şey banyo yapmak olacaktı. Hızlı adımlar ile banyoya girdim. Kapıyı kilitledim ve üzerimde ki kıyafetleri çıkardım. Yürümekte zorlandım fakat duvarlardan tutunarak bunda başarılı olabildim.
"İyi misin?" Savaş'ın sesini duydum fakat sinirimden cevap vermedim. Musluğu açtım, duşa-kabinin kapılarını kapattım.
Su damlaları saçlarımı ıslatırken elime bir miktar şampuan döktüm. Gözlerimi kapattım şampuanı iyice yedirttirdim. Parmaklarım buruş buruş oluncaya dek yıkandım.
Suyu kapatıp, banyodan çıktım. Bornozu almak için kapının arkasına dikkatli bir şekilde yürüdüm. Tam yanına ulaşmışken ayağım kaydı, tutunacak bir yer aradım. Bornoza sarıldım. Dengemi bir türlü sağlayamıyorum. Derin bir nefes aldım, bornozu üzerime geçirdim. Banyonun kapısını açtım, gördüğüm ilk şey Savaş oldu. Yüzüne saniyelik bir bakış attım ve yürümeye başladım.
