Toprağın kokusunu ciğerlerime çektim. Ait olduğum yerden çok uzaktaydım, bu ev bana ait değildi. Yerine oturmayan bazı şeyler vardı.
Ben Suçlu değilim, onlar Suçlu.
Bu hayatı yaşamam benim Suçum değil.
Bu hayata katlanmamda benim Suçum değil.
Suç...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra doldurabilirsiniz.
Satır aralarını boş bırakmayalım. <3
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.BÖLÜM | ŞÜPHE TEK GERÇEKTİR
Beni fark etmemeleri için saklandığım yerden ayrıldım. O adam, Savaş'ın babasıydı, sesinden anladım. Ne gibi bir şey yapabilirler, düşünüyorum. Sessizce merdivenlerden çıkmaya başladım. Her zaman yaptığım gibi sıkıntıdan, tırnaklarımı kemirmeye başladım.
Son basamağa geldiğimde, başımı kaldırdım. Hizmetli kadın, yani Ayşe. Telaşlı ve gergin bir şekilde odanın içerisinden çıktı. Tek kaşımı kaldırdım, beni gördüğü an telaşına, telaş eklenmiş gibi gözüküyordu.
"Bir şey mi oldu?" Diye bir soru yönelttim. Telaşlı bir o kadarda korku dolu baktı suratıma, kadın birazdan bayılmazsa iyidir.
"Ne olabilir ki, bir şey yok Nisa hanım. Size öyle gelmiş, yok yani bir şey." Ayşe'nin üzerine yürüdüm. Şüpheci bir bakış attım.
"Sakin ol. Sadece basit bir soru sordum." Hareketleri, bakışları hiç güvenli değildi. Çok şüpheli davranıyor, dikkatleri üzerine çekiyordu.
Şu anda daha büyük bir sorun var. O yüzden bu konu ile daha fazla ilgilenemeyeceğim. Odamın olduğu tarafa yürüdüm. Kapıyı kapatıp, içeriye girdiğimde derin bir nefes aldım.
Daha geldiğim ilk günde, bir şeyler olmaya başlamıştı. Belki de ben öyle hissediyorum. İçimi ferah tutmaya çalışacağım. Bu evde bir şeyler dönüyor. İçimden bir his hiç hoş olmayan şeyler, diyor.
Başımı ellerimin arasına aldım, düşünmeye başladım. Savaş ve babası ne gibi bir şey yapabilir di? Hiç merak etmediğim kadar merak ediyorum.
"Yok bu böyle olmayacak." Ayağa kalktım, sahi nereye gidiyorum? Gidipte, Savaşa şöyle mi diyeceğim?
"Savaş, pardon ama sen ne işler karıştırıyorsun? Bende öğrenebilir miyim mi diyeceğim?" Saçmalık, kelimenin tam anlamı ile saçmalık. Odanın içerisine bir sağa sonrada sola giderek volta atmaya başladım.
Düşünmekten başıma ağrılar girmişti. Duş alsam iyi gelecek. Banyonun kapısını açıp, içeriye girdim. Üzerimdeki kıyafetleri çıkardım, kirli sepetine attım. Sonrasında duşa kabinin içerisine girdim, kendimi suyun altına bıraktım...
Suyu kapatıp, duşa kabinden çıktım. Ayıcıklı bornozumu giyip, odamın içerisine girdim. Duş almak gerçekten de çok iyi gelmişti. Yatağımın kenarına oturup, boş boş fayansa bakmaya başladım. Ben fayansa bakarken, kapım çalındı. Başımı hemen kapıya çevirdim. Dudaklarımı aralayıp, konuşmaya başladım.
