Toprağın kokusunu ciğerlerime çektim. Ait olduğum yerden çok uzaktaydım, bu ev bana ait değildi. Yerine oturmayan bazı şeyler vardı.
Ben Suçlu değilim, onlar Suçlu.
Bu hayatı yaşamam benim Suçum değil.
Bu hayata katlanmamda benim Suçum değil.
Suç...
Şimdi sizler ile acayip güzel bir şey yapacağız. Böyle sol alt köşede minicik, ufacık, mini minnacık bir yıldız var. Gördünüz değil mi? İşte ona basacağız.
Kırmızı kalplerinizi bekliyorum.
Satır arası yorumlar çok hoşuma gidiyor, canlar.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21.BÖLÜM | YAKALANMAK
Yüzüme gelen saçlarım ile gözlerimi açtım.İlk gördüğüm Savaş'ın yüzü oldu. Uyurken ne kadarda masumdu. Ben böyle düşünürken, beklemediğim bir ses araya girdi.
"Beni izlemeyi tahminen ne zaman bırakırsın, küçük hanım." Gözleri bir anda açıldı. Gözlerim Savaşın çıplak vücudunda gezdi. Sonrasında kendi üzerime baktım. Derin bir oh çektim. Sandığım gibi bir şey olmamıştı. Hızlıca yataktan kalktım, hızlıca kalktığım için başıma keskin bir ağrı girdi.
"İnsan bir haber verir." Savaş kolunu başının altına aldı.
"Olur, bundan sonra yanına yattığımda ben uyanığım! Diye haber veririm." İşaret parmağımı kaldırdım.
"Sen benim yanıma yatmaya kalk'ta bak ben o kafanı nasıl kırıyorum." Dedim, Savaş muzip bir ifade ile cevap verdi.
"Ona da müsaade var." Dedi, ayaklarımı sinirle yere vurdum hızlıca dışarıya çıktım. Kimseye görünmeden kendi odama girdim. Girdiğim an bütün gerçekler, başıma kaynar sular dökülür gibi oldu. Dün geceyi, ondan öncesini ve dün gece en son ne olduğunu hatırladım. Utancı iliklerime kadar hissettim. Ben Savaşın odasına gittim. Ben gittim!
"Bir gün bu dudaklar, dudaklarım ile kapanacak."
Elim ile yüzümü kapattım. Yok yok ben değilimdir, o tabii ben değilim. Yatağıma baktığımda, gülmemek için zor durdum. Kuzenim ile mercimeği fırına vermişlerdi.
"Derin." Yatakta iki büklüm yatmıştı. Onu uyandırmadan, gardırobun yanına gittim.
Elime gelen bir kaç kıyafeti alıp, banyoya girdim. Aynada yüzüme baktım. Bir adım geri gittim.
"Bu ben miyim!" Dedim, makyajım hep akmıştı buda çok kötü gözüküyordu. Üzerimdeki geceden kalan kıyafetleri hızlıca çıkarttım. Kirli sepetine attıktan sonra duşa kabine girdim.
***
Uzun bir duşun ardından çıktım, kıyafetlerimi giyinip banyodan çıktım. Derin, uyanmıştı. Başını tutuyordu.
"Ooo uyanmışsınız, hanımefendi." Dedim, Derin hemen ayağa kalktı.
"Nisa, biz en son bardaydık. Nasıl geldik?" Ardı ardına soruları kesilmedi.
