Η καταστροφή

Δύσκολη εφηβεία

Αρμονίας POV

Αυτό που κάθε χρόνο την πρώτη μέρα του σχολείου μας δίνουν εκατό βιβλία που τα μισά ούτε καν τα χρησιμοποιούμε είναι κουραστικό και πρέπει να σταματήσει.

Επειδή εχθές έχασα την πρώτη μέρα του σχολείου τώρα που είναι το τελευταίο διάλυμα με φώναξαν να πάρω τα βιβλία που δεν πήρα εχθές.

Όμως τελικά τα βιβλία αυτά είναι πιο βαριά και από τουβλα προσπαθώ να τα κουβαλήσω μέχρι την τάξη μου.

Ξαφνικά όμως νιώθω κάποιον να πέφτει πίσω μου και πέφτω στο πάτωμα του προαυλιου όπως και τα βιβλία μου.

"Οοοο συγνώμη." Ακούω ένα αγόρι να μου λέει και τότε ανοίγω τα μάτια μου και τον κοιτάζω...

Όμως...

Όμως με το που τον βλέπω...

Θεέ μου...

Αυτός... Αυτός είναι πολύ... Πολύ όμορφος.

Είναι... Είναι ψηλός...

Με ξανθά μαλλιά και πράσινα μάτια.

Και ένα πρόσωπο... Πολύ όμορφο.

Είναι... Είναι τόσο όμορφος.

"Είσαι καλά?" Με ρωτάει και καθαρίζω τον λαιμό μου.

"Εμ... Εμ... Καλά... Καλά... Καλά είμαι." Του λέω καθώς προσπαθώ να σηκωθώ όμως αισθάνομαι έναν πόνο στον δεξί μου αστράγαλο και κάνω έναν μορφασμό πόνου.

"Χτύπησες? Πονάς?" Με ρωτάει ανήσυχος και γνέφω θετικά.

"Ναι... Ναι αλλά... Αλλά μην ανησυχείς. Καλά είμαι. Απλά... Απλά... Εμ... Απλά χτυπησα. Λιγάκι μόνο." Του λέω και με κοιτάζει με απορία έντονα στα μάτια.

"Εσύ... Εσύ είσαι η Αρμονία? Που πας και πρώτη λυκείου σωστά?" Με ρωτάει και κοιτάζω ντροπαλά το πάτωμα.

"Ναι... Ναι... Εγώ... Εγώ είμαι. Εμ... Από... Από που με... Από που με ξέρεις?" Τον ρωτάω και γελάει λιγάκι.

"Εντάξει... Η Ερμούπολη δεν είναι και πολύ μεγάλη πόλη. Επίσης... Είσαι η κοπέλα που έχει ένα μάτι πράσινο και το άλλο μπλε... Που... Που δεν έχεις πατέρα... Βιολογικό βασικά... Και... Και ο πατριός σου και η μητέρα σου έχουν το πιο δημοφιλή μπαράκι... Και τραγουδάς και πολύ όμορφα. Είσαι... Είσαι αρκετά... Γνωστή φυσιογνωμία στο νησί." Μου απαντάει και αισθάνομαι υπερβολικά αμήχανα.

"Εμ... Ναι... Βασικά... Βασικά... Έχεις... Έχεις... Δίκιο." Του λέω και γελάει λιγάκι.

"Επίσης είναι γνωστό το πόσο ντροπαλή και συνεσταλμένη είσαι." Μου λέει και δαγκώνω τα χείλη μου.