Η Χιονάτη

1.3K 115 119
                                    

Μανταλένας POV

"Το μωράκι σας όπως φαίνεται είναι μια χαρά." Μας λέει η γυναικολόγος κοιτάζοντας το υπερηχογράφημα.

"Φαίνεται αν είναι αγοράκι ή κοριτσάκι?" Ρωτάει ο Γιάννης κάπως ενθουσιασμένος.

"Όχι. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να φανεί. Μάλλον σε δύο μήνες περίπου θα φανεί." Απαντάει η γυναικολόγος.

"Δεν έχει σημασία. Εγώ ξέρω πως το μωρό είναι κοριτσάκι." Λέω εγώ και η γιατρός γελάει.

"Ίσως να είναι." Λέει ενώ με ένα υγρό μανταλάκι σκουπίζει το τζελ από την κοιλιά μου.

"Τελειώσαμε για σήμερα. Θα πρέπει να έρθετε να κάνετε και άλλες εξετάσεις σε λίγες εβδομάδες για να ελέγξω το ζαχαρο σου και την πίεση σου." Μου λέει και γνέφω θετικά ενώ σηκώνομαι από το κρεβατάκι.

"Να σας ρωτήσω τον τελευταίο καιρό η Μανταλένα έχει συνέχεια ζαλάδες. Πολλές φορές λιποθυμάει και όλας. Παρόλα αυτά τρώει κανονικά. Και στον δεύτερο μήνα της εγκυμοσύνης αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Σωστά?" Ρωτάει ο Γιάννης.

"Συνήθως αυτά τα συμπτώματα που μου περιγράφεται εμφανίζονται στον πρώτο μήνα της εγκυμοσύνης αλλά δεν είναι και σπάνιες οι φορές που συνεχίζονται και στους επόμενους δύο μήνες. Εκτός και αν της λείπει κάποια βιταμίνη ή αν έχει θέμα με το ζαχαρο της και την πίεση της. Για αυτό πρέπει να γίνουν όσο πιο σύντομα αυτές οι εξετάσεις." Μας εξηγεί η γιατρός.

"Να ρωτήσω... Και η υπνηλία είναι σύμπτωμα της εγκυμοσύνης έτσι δεν είναι?" Ρωτάω εγώ ενώ ξαπλώνω λιγάκι πάνω στον Γιάννη και η γιατρός γελάει.

"Ναι από τα πιο σύνηθες. Κοιμάστε πολλές ώρες?" Με ρωτάει.

"Εχθές κοιμήθηκα στις 6 το απόγευμα. Και ξύπνησα σήμερα στις 10 για να έρθω εδώ." Απαντάω.

"Και την ξύπνησα εγώ." Συνεχίζει ο Γιάννης.

"Κοίτα... Επίσης το να κοιμάσαι τόσες ώρες δεν είναι κάτι τόσο φυσιολογικό. Μάλλον έχεις θέμα με το σίδηρο σου." Μου εξηγεί ενώ υπογράφει κάτι χαρτιά.

"Αυτές είναι οι εξετάσεις που θα πρέπει να κάνεις." Μας λέει δίνοντας το χαρτί στον Γιάννη.

"Μάλιστα. Σας ευχαριστούμε πολύ." Λέει ο Γιάννης ενώ συνεχίζω να έχω ξαπλωμένο το κεφάλι μου πάνω στον Γιάννη.

Δεν φταίω εγώ όμως νυστάζω πολύ.

"Γεια σας..." Μας λέει και φεύγουμε από το ιατρείο.

Η καταστροφήWhere stories live. Discover now