Αρμονίας POV
"Λοιπόν... Εμ... Ξέρω... Ότι δεν είναι και η καλύτερη στιγμή... Αλλά... Χάρηκα πολύ που σε συνάντησα." Μου λέει ο Άγγελος ενώ εγώ κοιτάζω μια φωτογραφία μου με τον μπαμπά μου όταν ήμουν τεσσάρων χρονών και με έχει και στην αγκαλιά του.
"Ναι... Εμ... Και... Και εγώ... Χάρηκα." Του λέω και τότε εκείνος κάθεται δίπλα μου.
"Ήσουν... Πολύ χαριτωμένο κοριτσάκι." Μου λέει και χαμογελάω.
"Ευχαριστώ..." Του λέω και με κοιτάζει χαμογελαστός.
"Και... Και είσαι πολύ πιο όμορφη από κοντά." Μου λέει και τότε τον κοιτάζω με απορία
"Με έχεις ξανά δει σε φωτογραφία?" Τον ρωτάω και γελάει λιγάκι.
"Ναι. Και πολλές φορές μάλιστα. Σε όλο το σπίτι. Ειδικά στο δωμάτιο του Γιάννη." Μου απαντάει και κοιτάζω ξανά την φωτογραφία.
"Σε όλο το σπίτι?" Τον ρωτάω.
"Ναι. Σε όλα τα κάδρα με φωτογραφίες όλης της οικογένεια... Σε μια κορνίζα στο μπουφέ... Σε μια κορνίζα στο χωλ... Και αρκετές στο δωμάτιο του Γιάννη... Έχει και άλμπουμ με φωτογραφίες σου." Μου λέει και χαμογελάω ντροπαλα.
"Και... Και που τις βρήκε ο μπαμπάς φωτογραφίες μου?" Τον ρωτάω.
"Τις έστελναν η θεία σου και ο Ηλίας." Μου απαντάει.
"Και? Εσύ από πότε ξέρεις για εμένα? Τώρα έμαθες για την ύπαρξη μου ή ήξερες πάντα?" Συνεχίζω να τον ρωτάω.
"Ήξερα πάντα για εσένα. Ο Γιάννης μιλούσε για εσένα όλη την ώρα από τότε που μας γνώρισε όταν ήμασταν μωρά εγώ και η αδελφή μου... Ήξερα ότι είσαι καλό κορίτσι... Ότι αγαπάς την μουσική το τραγούδι και το θέατρο..." Μου λέει και χαμογελάω ξανά.
"Όπως ξέρω ότι είσαι και ντροπαλή απίστευτα αγχωμένη όλη την ώρα... Δεν φέρνεις αντιρρήσεις σε κανένα..." Μου λέει και γελάω ξανά ενώ δαγκώνω και τα χείλη μου.
"Και? Και εσύ με είχες... Αποδεχθεί από την αρχή?" Τον ρωτάω ξανά.
"Ναι. Γιατί... Μπορεί να λατρεύω τον Γιάννη... Αλλά... Ποτέ δεν τον είδα σαν πατέρα. Αλλά σαν μια καλή πατρική φιγούρα και σαν έναν άνθρωπο που με αγαπάει και τον αγαπάω." Μου λέει και δεν ξέρω πως να νιώσω.
Η αλήθεια είναι ότι χαίρομαι πολύ για τον Άγγελο.
Είναι ένα πολύ καλό παιδί και... Ίσως... Να... Να μπορέσουμε να αναπτύξουμε μια φιλική σχέση.
YOU ARE READING
Η καταστροφή
Humor"Μωρό μου σε αγαπάω." Λέει ο Γιάννης και τον κοιτάζω. "Αυτό το λες σε εμένα η στην καταστροφή μέσα στην κοιλιά μου?"