Η καταστροφή

Ήρθε...

"Σπάσαν τα νερά? Τι εννοείς ότι σπάσαν τα νερά?" Με ρωτάει ο Γιάννης και αμέσως φοβισμένη αρχίζω να παίρνω πολλές βιαστικές ανάσες.

"Τι να εννοώ? Τι να εννοώ ότι... Ότι έσπασαν να νερά? Σπάσανε! Γεννάω! Γεννάω!" Λέω και σιγά σιγά φρικάρω ακόμα περισσότερο.

"Γεννάω? Γεννάω! Γιάννη βγάλε με από εδώ μέσα! Γιάννη βγάλε με από εδώ μέσα!" Αρχίζω  να φωνάζω και πάω να κάνω κίνηση να αρχίσω να κοπανάω την τα κουμπιά μπας και με έναν μαγικό τρόπο ανοίξει η πόρτα του ασανσέρ αλλά τότε νιώθω έναν τεράστιο πόνο στην κοιλιά μου και φωνάζω από τον πόνο.

"Λενάκι μου... Λενάκι μου ηρέμησε. Μην ανησυχείς... Σε... Σε λίγο θα φτιάξει το ρεύμα και θα κατέβουμε. Ηρέμησε. Ηρέμησε μωρό μου." Μου λέει ο Γιάννης και τον κοιτάζω φοβισμένη.

"Εγώ τώρα? Τι πρέπει να κάνω? Να κάτσω ή να μείνω όρθια? Να αρχίσω να σπρώχνω ή να αρχίσω απλά να παίρνω βαθιές ανάσες? Τι να κάνω?" Τον ρωτάω  και ο φόβος μου μεγαλώνει ακόμα περισσότερο.

"Λενάκι? Λενάκι μου τι έγινε?" Ακούω τον αδελφό μου να φωνάζει από τους πάνω ορόφους.

"Σπάσαν τα νερά! Γεννάμε!" Φωνάζει ο Γιάννης και εκνευρισμένη τον κοπανάω.

"Σκάσε εσύ! Δεν γεννάς εσύ! Εγώ γεννάω!" Του φωνάζω και γυρνάει και με κοιτάζει ενώ φαίνεται και εκείνος φοβισμένος.

"Εντάξει Λενάκι μου... Ηρέμησε... Ηρέμησε." Μου λέει ο Γιάννης χαιδεύοντας με τρυφερά.

"Γεννάς Λενάκι μου? Και γιατί είσαι σε ασανσέρ?" Ακούω την μαμά μου να με ρωτάει.

"Γιατί είναι είναι στην μόδα! Τι γιατί ρε μαμά? Κολλήσαμε! Βοήθεια! Μαμά! Κάνε κάτι! Βγάλαμε μας έξω! Σε παρακαλώ!" Της φωνάζω και αρχίζω να κλαίω.

Φοβάμαι...

"Λενάκι μου ηρέμησε... Ηρέμησε ψυχή μου. Μην κλαις όλα θα πάνε καλά." Μου λέει ο Γιάννης αλλά δεν τα καταφέρνω.

Δεν μπορώ...

Τι θα γίνει αν σπρώξω λάθος στιγμή?

Τι θα γίνει αν τελικά το παιδί έρθει ανάποδα?

Και δεν έχουμε τίποτα το αποστειρωμένο εδώ πέρα...

Και να έρθει το παιδί εδώ που είμαστε που θα το ακουμπήσουμε?

Και... Και το πάτωμα είναι υπερβολικά βρώμικο.

Όλο το μέρος.

Είναι ασανσέρ.

"Κοπελιά μου μην φοβάσαι! Έχω ήδη καλέσει την πυροσβεστική! Θα έρθουν να σας απεγκλωβίσουν!" Μου φωναζει ο μπαμπάς μου όμως δεν νιώθω καλυτερα καλύτερα.