Η καταστροφή

Οι πρώτες μέρες

"Γεια σου γλυκιά μου..." Λέω στην κόρη μου κρατώντας την στην αγκαλιά μου ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι μαιευτηρίου ενώ ενώ εκείνη με κοιτάζει ήρεμη με τα μεγάλα ματάκια της.

Μόλις γέννησα πριν δύο μέρες ήρθε ένα ασθενοφόρο και με πήγε σε ένα μαιευτήριο προκειμένου να φροντίσουν και εμένα και το μωρό μου και χαίρομαι πολύ αφού ο μικρός μου θησαυρός είναι καλά.

Είναι τόσο γλυκιά...

Τόσο όμορφη...

Την αγαπάω.

Και θέλω να την προστατεύω για πάντα...

Έχω φροντίσει να μένει στο δωμάτιο μου προκειμένου να την προστατεύω.

Δεν έχω κοιμηθεί αυτές τις δύο μέρες...

Απλά κάθομαι και την κοιτάζω για να είμαι σίγουρη ότι είναι ασφαλείς.

Είμαι αρκετά κουρασμένηα δεν με νοιάζει.

Δεν με νοιάζει τίποτα άλλο πέρα από το να είναι η μικρή μου Αρμονία ασφαλείς.

"Είσαι τόσο όμορφη αγάπη μου... Σαν ψεύτικη κουκλίτσα." Της λέω και εκείνη πιπιλάει την πιπίλα της.

"Και... Είσαι και ήσυχη και εσύ... Αρκεί να σε έχω στην αγκαλιά μου. Μπορείς να μου πείς γιατί κάθε φορά που σε αφήνω στο κρεβατάκι σου κλαις?" Την ρωτάω όμως είναι φυσικό δεν μου απαντάει αφού είναι μόλις δύο ημερών και γελάω.

"Σε αγαπάω... Σε αγαπάω τόσο πολύ. Και θα σε προσέχω για πάντα. Γιατί είμαι η μαμά σου." Της λέω καθώς αφήνω ένα φιλάκι στο κεφαλάκι της.

Είναι αξιαγάπητη.

Της έχουν φορέσει ροζ ολοσωμα πυτζαμάκια αν και είναι Ιούνιος μήνας και είναι σκεπασμένη και με μια κουβέρτα γιατί είναι ευαίσθητη ακόμα και θα κρυώνει.

Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και βλέπω να μπαίνουν μέσα τρέχοντας οι φίλες μου κρατώντας λουλούδια μπαλόνια αρκουδάκια και φρικάρω.

Τι κάνει αυτή η πηγή μικροβίων στο δωμάτιο με την νεογέννητη κόρη μου?

"Λενάκι μου! Αγάπη μου να σου ζήσει!" Μου φωνάζει η Σάντρα και σφίγγω στην αγάλια μου και τις κοιτάζω φοβισμένη.

"Άντε να είναι γερή και δυνατή!" Φωνάζει και η Βάλια.

"Να σου ζήσει! Να έχει στην ζωή της πάντα ότι επιθυμεί!" Φωνάζει και η Πόπη.

"Σας... Σας... Ευχαριστώ." Λέω αμήχανα.

"Για φέρε μας να δούμε την μικρή σου καταστροφή. Μπορεί να μας έστειλες και εσύ και ο Μάνος από δεκαπέντε φωτογραφίες ο καθένας αλλά θέλουμε να την δούμε και από κοντά!" Μου λέει η Βάλια καθώς με πλησιάζουν όμως αμέσως γνέφω αρνητικά.