27.Bölüm : Aile

74 15 5
                                    

 

Işık yavaşca gözlerini açtı. Yine aynı beyaz tavan. Ne olmuştu böyle. " Işık Hanım hastanedesiniz, küçük bir operasyon geçirdiniz durumunuz gayet iyi, siz kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"

Işık gözlerini kapattı. " Ben.. Mert. "

" Mert Bey'i mi görmek istiyorsunuz?" Işık kafasını salladı. " Peki ben kendisine haber veririm. "

" Off sabah oldu ne zaman uyanır ?" diye sordu Deniz.

" Sessiz ol, Vedat uyuyor " dedi Mert kardeşini göstererek. Odanın kapısı çalınıp içeriye Işık' ın doktoru girdi.

Deniz ve Mert hızlıca yerlerinden kalkarken onların sesine uyanan Vedat gözlerini ovuşuruyordu.

" Gözümüz aydın. Işık Hanım uyandı ve durumu gayet iyi " dedi doktor.

Vedat yerinden kalkıp kapıya yöneldi "görebiliriz o zaman" diyerek.

" Yalnız Işık Hanım, Mert Bey'i görmek istedi Vedat Bey. Siz daha sonra görürsünüz " dedi doktor.

Kardeşler birbirine şaşkın bir ifadeyle bakarken doktor araya girdi. " Mert Bey, kendisi sizi bekliyor buyurun lütfen. " Diyerek kapıdan çıktı doktor.

Mert, doktoru takip edip yoğun bakıma geldi. Deniz ve Vedat ise onun peşindeydi. " Bunları giyin Mert Bey " diyerek yoğun bakıma girerken giymesi gereken kıyafetleri uzattı hemşire.

Mert en son maskesinide takıp Işık' ın yanına girdi. " Pardon bu camları neden kapattınız?" diye sordu Vedat hemşireye. " İçeride hasta yakını varken kapatmak durumundayız Vedat Bey" dedi hemşire.

" Sanki biz yabancıyız" diye mırıldandı Vedat.
" Tamam Vedat gel biz oturalım şöyle " diyerek Vedat' ı çekiştirdi Deniz. " Hayır yani niye onu çağırdı ki? Biz varız burada. "

" Ay Vedat kıskanç mısın nesin. Bizimle de konuşur elbet. "

Mert, Işık' ın yanına yaklaştı. " Işık" diye seslenip elini tuttu.

Işık gözlerini açıp Mert'e baktı. " Seni buraya elimi tut diye çağırmadım " diyerek elini çekti Işık.

" Bu durumda bile bana böyle davranmana inanamıyorum gerçekten " dedi Mert gülerek. 

" Ben de bu durumda bile beni sinirlendiriyor olmana inanamıyorum ama bak oldu bile" dedi Işık.

" Olaylar benim kafamda çok bölük pörçük. Seni olayları bana anlatman için çağırdım. "

Mert kafasıyla sakladı. " Dün gece Papatya seni , sen benim annemsin diyerek vurdu. Olay bu kısaca. "

Işık, Mert'e anlamsız bir şekilde bakıyordu.
" Anlat dedi anlattım işte. "

" O nerede şimdi?"

" Köşkte. "

" Onu buraya getirir misin?  Konuşmak istiyorum. "

Mert kafasını sallayarak " tamam " dedi.
" Bir de beni odaya çıkarsınlar, burası çok soğuk " dedi Işık.

" Tamam söylerim. Ben gideyim. Babamlarında haberi yok uyandığından. Onlar da gelir. "

Mert yoğun bakımdan çıktığında dışarıda onu bekleyen Deniz ve Vedat hemen yanına geldi. " Nasıl iyi mi?" diye sordu Deniz.

" İyi. Ben eve gidiyorum. Geri gelene kadar odaya çıkarırlar onu. " diyerek hastane çıkışına yöneldi.

" Ne oldu şimdi? İçeri girerken pek bir iyiydi" diye sordu Deniz.

Mert eve giderken Işık' ı odaya çıkarmışlardı.
" Abla iyisin değil mi? diye sordu Vedat.

Ruhum KafesteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin