" Papatya hazırlan eve geri dönüyoruz. "
Papatya, burada olmaktan memnundu ama bir yandan da geri dönmek istiyordu. Işık' ın hazırlan geri dönüyoruz demesiyle odasına gidip hazırlanmaya başladı.
" Zor olmadı mı babamı ikna etmek?"
" Senin, benimle bir etkileşimin olmasını istemiyor. Hiç ikiletmeden yazdı çeki. Sahte olması? " Kaan elindeki çeki inceleyerek.
" Yok canım o kadar da yapmaz herhalde."
" Şimdi ne olacak Işık? Ne yapmayı düşünüyorsun?"
" Herkes eteğindeki taşları dökecek. Gizli hiçbir şey kalmayacak. "
" Peki neden para istedin?"
" Onun fazla parası yok. Bu elindeki tüm paraydı. Onu da kaybettiğine göre etrafında onu koruyacak, pisliklerini örtecek kimseyi bulamaz. Bana boyun eğmek zorunda kalır. "
" Bilmiyorum Işık. Hiç düşünmeden bu kadar parayı veren insanın daha fazla parası da vardır. "
" Olsaydı bilirdim. Senden son bir şey daha isteyeceğim. Eğer bende tutuklanırsam bütün mal varlığıma el konulur. Bu para sana emanet. Yarısını Vedat' a, yarısını Papatya' ya verirsin. "
" Bu çok yüksek bir meblağ değil mi Işık? Hadi Vedat neyse de. "
" Sen benim dediğimi yap lütfen.Ben şimdi hazırlanayım da gidelim. "
•••
" Işık, neden evimize gitmedik?" Kaan'ın arabası Karahan köşkünün önünde durmuştu.
" Burada küçük bir işimiz var Papatya. Sonra evimize gideceğiz. "
" Her şey için çok teşekkür ederim Kaan."
" Ne demek her zaman. "
Arabanın kapısı açıldığında Işık ve Papatya, Kaan ile vedalaşıp arabadan indi. Evin önünde onları bekleyen aile üyelerinin yanına doğru yaklaştılar.
Kapının önüne geldiğinde Alihan baba, Işık'ın yanına gelip sıkıca sarıldı. " Neden gittin kızım? Şu son on gündür ben ne haldeyim biliyor musun?"
Alihan baba yavaşça Işık' tan uzaklaşıp sordu.
" Özür dilerim baba. Sadece sana çok kırıldım. Biraz uzak kalmanın hepimize iyi geleceğini düşünmüştüm. "
" Bir hastane için değer mi kızım? Senin için on tanesini alırım ben. Hem yabancıya gitmedi ki yine ailemizde. "
" Haklısın baba, biraz alıngan bir anıma denk geldi sanırım. Sana haber vermeliydim. Zor durumda bırakmadım değil mi? "
" Yok kızım, ben sana bir şey olacak diye korktum. "
Işık ve Alihan babanın yanına yaklaşan Tunç konuşmayı bölmek zorundaydı.
" Alihan bey daha fazla vakit kaybetmesek. Ne kadar erken o kadar iyi."
" Kızım senin hakkında da yakalama kararı çıktı. İfade vermeye gitmen gerekiyor. "
" Tahmin ettim zaten. Tamam gidelim fakat önce halletmem gereken bir şey var. "
Işık kapıda onu bekleyen Maria Hanım'ın yanına yaklaştı. " Neredeydin sen ? Çok merak ettik seni. " Maria Hanım sıkıca sarıldı Işık'a.
•••
"Peki sen kimsin, neden bu fotoğraf sen de?"
" Ben, annenin eski bir dostuyum. Seni bana emanet etti. Bu fotoğraf bu zamana kadar bendeydi. Ben uzun zamandır seni arıyordum. Bunu vermek için. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhum Kafeste
Fiction générale"Kalbimin en derinlerinde ona karşı olan sevgi kırıntılarını kendime bile söylemeye utanıyorum. " Bütün çocuklarını evlat edinen Alihan Karahan yıllarca onlara kurduğu baskı sonucunda bütün istediklerini yaptırırdı. Şu an yetişkin olan bu insanlar...
